Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

sarabande

Piotr Rybczyński
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Piotr Rybczyński

Piotr Rybczyński

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Najtrudniej kłamie się podczas burzy
popijając deszcz z kubka jak przez wiatr
docierają słowa że jestem herosem
miłością absolutną kruszę lody

jeszcze nigdy nie byliśmy tak blisko
razem doskonale obojętni, zauważyłaś
przestaliśmy nawet od siebie odchodzić
straciłem odbicie kiedy zgubiłaś postać

poza tym wszystko uległo zmianie
nawet klimat, sypie śnieg w połowie lipca
ale przecież nie musimy o tym rozmawiać
przy filiżance zamarzniętej zielonej herbaty

Oxyvia

Oxyvia

Opublikowano
Opublikowano

Mnie się podoba całość.
"Najtrudniej kłamie się podczas burzy" - chyba tak; najtrudniej udawać, że wszystko jest w porządku, kiedy w człowieku szaleją żywioły "złych" uczuć, kiedy go rozsadzają.
A potem - po burzy - spokój i obojętność, zamarznięcie wszelkich uczuć, śnieg w lipcu. I już nie trzeba o niczym rozmawiać, bo nie ma o czym ani po co - wtedy już nic się nie da uratować.
Bardzo dobre.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Ostatni

      Przez Migrena · Opublikowano

      @huzarc to jest wiersz z serii "ekstra mocny".   z Twojej serii i w Twoim stylu.   to mroczna, apokaliptyczna wizja samotnej śmierci na pobojowisku, gdzie ostatnim świadkiem rozpadu świata i człowieka staje się tylko żerujący kruk.   świetny !!!!!
    • Waldemar_Talar_Talar
      (Próba nawiązania)

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam ponownie - wszystko o/k - jesień kalendarzowa i życiowa                                 nie dokucza - jest w sam raz - oby tak dalej -                                                                                           Pzdr.uśmiechem.                                 
    • Waldemar_Talar_Talar
      Bezsenność

      Przez Waldemar_Talar_Talar · Opublikowano

      Witaj - Bezsenność siedziała naprzeciw. Milczała. Wiedziała wszystko. - pięknie to brzmi - wiersz na plus - ma klimat -                                                                                       Pzdr.jesiennie.
    • beta_b
      (Próba nawiązania)

      Przez beta_b · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar piszę, żeby może już nie gubić oczek i ludzi na swojej drodze. Zajęta ogarnianiem siebie, tracę innych z czucia. Ale to może moment przesilenia? Co u Ciebie Waldku? Jak się czujesz? 
    • Robert Witold Gorzkowski
      Oddech miłości

      Przez Robert Witold Gorzkowski · Opublikowano

      @Migrena Idziemy - a czas nie ma odwagi nas dogonić. Wszystko w nas jest początkiem: szeptem, który dopiero chce być słowem, uśmiechem, który staje się światłem. Pięknie to napisałeś jest to kwint esencja wiersza. Czas który który przeistacza się w światło - jest Światłem, a jednocześnie współkochankiem który "nie ma odwagi nas dogonić", rywal czyhający na nasze potknięcia nieubłaganie kroczący za nami, aż do końca życia. Niosącym bądź będący boskim światłem poznania. On jest za nami i przed nami w zakrzywionej linii czasu. Bo za nami spowalnia, a przed nami w sensie życiowej podróży, powracamy do wcześniejszego punkt zakreślając pętlę czasową. Jednym słowem nic nie dzieje się bez przyczyny i tylko nasze decyzje powodują określone skutki odłożone w czasie. I tak jak nie mamy wpływu na czas na nieszczęścia na zdarzenia które mogą nas z czasem dopaść, mamy wpływ na „miłość” zawartą w prostym słowie „jesteś”. Trzeba ją pielęgnować by czas nam jej nie odebrał - wzruszyłeś mnie!

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...