Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Witaj w świecie idealnym

S kowalczyk
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

S kowalczyk

S kowalczyk

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Witaj w świecie idealnym
Pełnym cierpienia.
W krainie wspaniałej
Wypełnionej nienawiścią.

Tutaj każdy przezywa swój ból osobno
Niezauważony cierpi we własnym kącie
Pomocy nie otrzyma z żadnej strony
Wiatr tego świata nie ominie żadnej istoty

Ale można mu się oprzeć

Gdy stoimy osobno wpływa na nas ten świat
Staniesz kolo mnie a ominie nas zły wiatr

Odkąd nasze dłonie pierwszy raz się zetknęły
Przestałem myśleć o tej wichurze bezradności
Nasz serca się zetknęły
Tworząc wyrwę w skamieniałej rzeczywistości

Witaj w moim świecie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • huzarc
      Bliskość lasu…

      Przez huzarc · Opublikowano

      @KOBIETA To jest wiersz zmysłowy, oniryczny, oparty na bardzo delikatnych detalach. Jego siła tkwi w zmysłowej kondensacji, rysując kontury, które można głęboko wypełnić znaczeniami.  
    • huzarc
      Nic

      Przez huzarc · Opublikowano

      @Migrena To utwór, który z niezwykłym talentem operuje projekcjami metafizycznymi. Tym samym pragnie dotknąć granicy języka i milczenia, świadomie jednak stwierdzając , iż posiadany aparat pojęć czyni to niewiarygodnym. Tkwi w tym wniosku rodzaj ontologicznej rozpaczy, poczucie łamliwości pojęć w starciu z potrzebą ich wyrażania. Pozostaje wsłuchanie się w pustkę, słowa służą filtrowania szumu z jej powierzchni.    
    • KOBIETA
      Portret kochanki

      Przez KOBIETA · Opublikowano

      @huzarc   Genialny wiersz ! :) zapada głęboko…szumiąc :) we krwi!   
    • huzarc
      Ojciec

      Przez huzarc · Opublikowano

      Ojciec. Kopał kamienie w drodze do szkoły, trwała elektryfikacja wsi.   Pyskaty, ale praca w polu i silne ręce poskramiały górność myśli.   Człowiek lądował na księżycu, a grusza w ogrodzie wciąż rodziła owoce, nakrapiane wspomnieniem wojny.   Rekrut.   Potem ciężki plon od rana po zmierzch. Tam, gdzie dziś mruczą holenderskie kombajny.   Przerwana dekada. Brakło już oddechu dla ciągłych oklasków.   W końcu ja. I miasto. W nim dom z niczego wydobyty. Walka o cement, Jak synonim awansu    Układał szyny tam, gdzie teraz zarosła trawa. Pokolenie niepotrzebnych.   Wreszcie wycug u Niemca. Dobrowolny, choć z protekcji, przy maszynie.    Taki jest w końcu postęp.   Dziadek miał gorzej. On miał przymusowy, jako inwentarz domowy.   Ojciec kończy siedemdziesiąt lat.   A ja? Kim mądrzy Europejczycy mogłem zostać z taką metryką?  
    • Alicja_Wysocka
      Nic

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Migrena Informatyk mnie przeklnie. Dzisiaj rano budziłam go telefonem dwa razy, bo on śpi  do 12-tej w południe (no ja wiem - długo siedzi, to potem dłużej śpi)  To niech wycisza tel. Prawda?  Więc jak odebrał, to ja mu mówię - to mój komputer umiera, a ty śpisz? Przyjechał, zrobił, ale ja wiem? Na jak długo? 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Ty to byś pewnie nauczył nawet pieska mówić ludzkim głosem :) A ja lubię pisać. Albo nie wiem, może to moja klawiatura lubi moje paluszki?  Chyba zaraziłam się od komputera, bo głupio gadam :p

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...