Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

troche za malo wyraznie. rozumiem ze chcesz oddzielic kroki od osoby i powiedziec ze kroki czekaja na czlowieka. fajna metafora ale za malo wyrazna. wiecej odwagi, najwyzej cie zmieszaja z blotem a sprobowac warto :)

pietrek

ps.
przy okazji, chyba pomylilas dzial :) w kazdym razie milego dnia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



nawet ci co je pisza tego nie wiedza :) ponizej masz kilka definicji ktore moga byc punktem wyjscia dla znalezienia twojej wlasnej (o ile wczesniej nie sprzykrzy ci sie ta robota)

"Haiku było dobrą poezją - Ben czuł to, ponieważ była to poezja s t r u k t u r a l n a, bez żadnych tajemnych reguł. Siedemnaście sylab - jedna wizja wiążąca się z pojedynczą emocją, i to wszystko. Bingo. To była czysta i utylitarna poezja rządząca się wewnętrznymi zasadami i całkowicie od nich uzależniona."


-Steven King „To !”





"Haiku to wiersz długości jednego oddechu, w którym dwa, rzadziej trzy przedmioty zestawione zostają w świadomości chwili obecnej w taki sposób, że nawzajem wzmagają swoją wartość i razem wywołują uczucie głębi, intuicji i wglądu w naturę rzeczy".



(Robert Spiess)

pietrek

ps
nie twierdze ze sie z tymi definicjami zgadzam tylko ze sa dobrym punktem wyjscia do znalezienia wlasnej :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Mikołaj Szklanecki Dynamika faktu, ekspresja obrazu.., strach rwie obrazami na kawałki. Ktoś czasem powinien porwać strach:) pozdrawiam 
    • @Berenika97 To wiersz, który od razu trafia w serce przez szczerość i umiejętność opowiadania o stracie bliskiego. Każdy wers brzmi jak wspomnienie wypowiedziane szeptem, które zamiast rozpaczy intonuje pogodzenie, bliskość, codzienność, a przez to prawdę odwieczną o życiu.    
    • @Simon TracyW wierszu poruszasz coś, czego nigdy nie rozumiałam. Bo wyuczona teoria to jedno, ale odczuwać i rozumieć to zupełnie coś innego. Temat zupełnie nie z mojej "bajki". Ale ciekawie napisałeś. 
    • @tie-breakAle uwzięliście się na to słowo. :))) Ojcze jest właśnie takie z szacunkiem. Jak byłam mała, to kiedyś sąsiadka zwróciła mi uwagę, jak powiedziałam do taty:"Ależ z ciebie super tatusiek".  Było to w sklepie. "To twój ojciec , należy i należy mu się szacunek!" - stwierdziła groźnie. Ja się popłakałam, tato grzecznie ją upomniał, rzuciła kilka obelg i wyszła.  To było dla mnie traumatyczne przeżycie, ale miałam obok siebie tatę. Może macie rację. :) @Migrena Nie wiem, jak dziękować za taki komentarz – pełen ciepła. Twoje słowa o "strunach, które rezonują w każdym, kto kocha" – to najpiękniejszy komplement, jaki mogłam usłyszeć. Dziękuję Ci za tę niezwykłą hojność serca.
    • @Berenika97   jakie to jest piękne i poruszające !   piszesz z niezwykłą delikatnością i uczuciem, dotykając strun, które rezonują w każdym, kto kocha.   jesteś fantastyczną poetką, która potrafi ubrać głęboką miłość i tęsknotę w tak proste, a jednocześnie wieczne słowa.    Nika.   jesteś obdarzona niezwykłą wrażliwością.   to piękne jest !!!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...