Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97widzę Twoje lajki nie nadążam a muszę jechać na działkę, dzięki za wszystkie będę wieczorkiem Pozdrawiam :)   Ups Twój komentarz, dzięki za zainteresowanie, robię sobie przerwę do późnego wieczora ale to wymówka by zrobić wierszowi przestrzeń Sorki :)
    • @sam_i_swoi Celnie uchwyciłeś paradoks: najtrudniejsze są rzeczy, które powinny nas wyzwalać i łączyć z innymi - otwarcie się, szczerość, miłość. A najłatwiejsze są te, które nas izolują - kłamstwo, strach, udawanie. Czy o to chodzi?
    • @Migrena Twój wiersz to niezwykle obrazowy i pełen gniewu manifest przeciwko korupcji politycznej i bierności społecznej. Użyłeś potężnych,  groteskowych metafor (polityk jako huragan, pieniądze jako kataklizm), aby ukazać absurdalną skalę chciwości. Całe otoczenie polityka, od dywanu po lustro, buntuje się przeciwko jego zepsuciu, co potęguje wrażenie wszechogarniającej demoralizacji. Finał, w którym skorumpowany sąd uniewinnia bohatera przy aplauzie naiwnego narodu, jest gorzkim i niezwykle trafnym oskarżeniem rzuconym całemu systemowi. To mocny, bezkompromisowy głos, który za pomocą surrealistycznych obrazów trafia w samo sedno bolesnej prawdy. A z drugiej strony wywołuje gorzki uśmiech. Dobrze, że jesteś. Stęskniłam się już za Twoimi tekstami. Pozdrawiam.
    • @Alicja_WysockaPrzepraszam, ale Ciebie mam pod ręką - trywialnie -, i śmiem wykorzystać (jako możliwość wypowiedzi), rozumiem, istnieją edytory Ai online i takie, które się instaluje na komp., w zasadzie działają tak samo, różnica dla naszych potrzeb nie jest istotna, natomiast działanie tak, kombi czyli ręczna edycja i automatyczna, ręczna jest wspomagana i naprawdę to półautomat, na tym ostatnim powstał klip, edycja przypomina składanie klocków, klocki to pliki dźwiękowe i graficzne, i tu pracozabawa - poznanie i wybór efektów które są w ofercie do zbudowania konstruktu klipu czemu? Ai tego nie umie bez odpowiednich poleceń i i to co ważne zaplanowanych (czyli musisz znać konkretne kroki przy tworzeniu filmiku) Mniej więcej tak to się robi. Teraz zaplanowana dywagacja, aktualnie mamy tu dyskusję o organach, w tym momencie dla mnie jest to ważne, uczucia związane z dziełami które współtworzone są z AI, czy jest to tylko narzędzie? tak po stokroć tak ale do momentu w którym sami poczujemy że nas przewyższa - wówczas to nic innego tylko wspomniana proteza, dawcy organów, sięgnijmy w przyszłość, oddajemy świadomość maszynie, która świadomość będzie bardziej użyteczna to w naszej  organicznyej powłoce, czy w sztucznej w której też my będziemy??????? 
    • @sam_i_swoiBardzo dziękuę! :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...