louis

[marietta]

wziąłeś ję do ręki...
zacząłeś wnikliwie czytac.
Codziennie otwierając kolejną kartkę...
Pozwoliłeś, by zaczęły miec istotne znaczenie w Twoim życiu
Otwarłeś swoją księgę uczuc.
Chciałeś, by ich treści mogły razem tańczyc w dzwiekach subtelnej muzyki wydobywającej sie z wprost z serca pianina...
by zawsze czuły swoją obecnośc,
mimo iz dzieliły je tysiace kilometrow, jednak zawsze były nierozłączne.
Cieszyły sie i radowały, bo odnalazły swoje odbicie...

Nagle z pianina zaczeły wydobywac sie fałszywe dzwieki...
emocje zaczęły gubic sie w tańcu
choc nie chciały przestawac.
próbowały wyłapac nowy rytm i dalej kontynuowac cudowny taniec,
ale jego uczucia tak nagle zniknęły.
Pękły jak bańka mydlana nie pozostawiając po sobie śladu.

W powietrzu zaczęła unosic sie wątpliwośc.
strony z trescia jej uczuc zostały podarte niczym stara gazeta,
jednk nikomu nie był znany powód nagłego odejścia...

Nie mogła się z tym pogodzic.
Pozbierała strzępy, które pozostały i próbowała je poskładac...
Okazało się to trudną próbą kolejnej wiary w samą siebie.
Ukrywa rany niewytłumaczonego porzucenia jej uczuc,
ale te bedą trwac nieskończenie i nie odejda nigdy.
Beda towarzyszyc jej duszy w kazdym następnym wcieleniu, a ciało nie bedzie znało ich przyczyny...



trwaj sentymentalna Louis Louis...