Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

przepraszam tych którym przeszkadzają buźki przy tytułach! jednak muszę przyznać że wiersze które piszę dotykają we mnie najgłębszych i najbardziej bolesnych strun. i dlatego najwyraźniej nie potrafię o nich pisać bez przymrużenia oka
mam nadzieję że nie zniechęci to jednak moich czytelników! pozdrawiam!

Opublikowano

"jestem twoim jezusem" ten wers na wielkie NIE. Chyba zbytnio porusza moje przekonania religijne...a te buźki- kiedyś już pisałam, ze tez nie podchodzą, jakoś nie mogę się przekonać do nich, nijak mi nie pasują do wierszy. Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



no chyba wyjątkiem nie jesteś :)
no pewnie że wyjątkiem nie jestem, ale nie każdy potrzebuje puszczać przy tym oko!

jasne, to lepsze niż puszczanie bąka:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Nie pouszczaj mnie jezusie..
Nie poto dałeś mi światło..
Żebym teraz musiała opouścić męża
I ojca i matkę.
Obdarowałeś mnie dzieciem..
Jego też mam opuścić?..
Nie udowodnie tym swego męstwa..
Wiesz że jestem cała Twoja,
W każdej minucie możesz mnie mieć.
Zrobisz ze mną co tylko chcesz..
Dla Ciebie jestem gotowa,
Ale wiesz..
Szkoda opuszczać męża,ojca,matki
A i dziecie przecież jest..
Jezu zrób ze mna co chcesz
Jestem Twoja..
Ale, proszę Cię,
Zrozum mnie..



Myślę że się nie obrazisz na mnie?
Dla mnie ciekawy wiersz.
Pozdrawiam milutko
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Nie pouszczaj mnie jezusie..
Nie poto dałeś mi światło..
Żebym teraz musiała opouścić męża
I ojca i matkę.
Obdarowałeś mnie dzieciem..
Jego też mam opuścić?..
Nie udowodnie tym swego męstwa..
Wiesz że jestem cała Twoja,
W każdej minucie możesz mnie mieć.
Zrobisz ze mną co tylko chcesz..
Dla Ciebie jestem gotowa,
Ale wiesz..
Szkoda opuszczać męża,ojca,matki
A i dziecie przecież jest..
Jezu zrób ze mna co chcesz
Jestem Twoja..
Ale, proszę Cię,
Zrozum mnie..



Myślę że się nie obrazisz na mnie?
Dla mnie ciekawy wiersz.
Pozdrawiam milutko
ależ nie ma powodu do obrażania! widocznie czytasz ten tekst ze swojej perspektywy! jednak nie podobają mi się twoje zmiany - zupełnie przeobrażają sens, przede wszystkim zmieniłaś na rodzaj żeński podczas gdy chodziło o przesłanie uniwersalne, posłannictwa życiowego i drogi którą się wybiera, pozdrawiam!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dziękuję katttko, nie miałem zamiaru urażać uczuć, po prostu jest to jakiś archetyp osobowości charyzmatycznej która skupia na sobie uwagę, w pewien sposób pociąga i tylko taką funkcję przeznaczyłem dla tego wersu, pozdrawiam!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Nie pouszczaj mnie jezusie..
Nie poto dałeś mi światło..
Żebym teraz musiała opouścić męża
I ojca i matkę.
Obdarowałeś mnie dzieciem..
Jego też mam opuścić?..
Nie udowodnie tym swego męstwa..
Wiesz że jestem cała Twoja,
W każdej minucie możesz mnie mieć.
Zrobisz ze mną co tylko chcesz..
Dla Ciebie jestem gotowa,
Ale wiesz..
Szkoda opuszczać męża,ojca,matki
A i dziecie przecież jest..
Jezu zrób ze mna co chcesz
Jestem Twoja..
Ale, proszę Cię,
Zrozum mnie..



Myślę że się nie obrazisz na mnie?
Dla mnie ciekawy wiersz.
Pozdrawiam milutko
ależ nie ma powodu do obrażania! widocznie czytasz ten tekst ze swojej perspektywy! jednak nie podobają mi się twoje zmiany - zupełnie przeobrażają sens, przede wszystkim zmieniłaś na rodzaj żeński podczas gdy chodziło o przesłanie uniwersalne, posłannictwa życiowego i drogi którą się wybiera, pozdrawiam!






Sorry , jak to tak odebrałeś.Ja tylko odpowiedziałam na wiersz.Nie miałam niczego zamiaru zmieniać.Pozdrawiam milutko

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Natuskaa

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Buch!    Rach!   Ciach!   Maszyna  Czy strach?   I życie ukryte  Za zasłoną świadomości    Bo czas nie ma  Dla nikogo litości    Gdy pędzi za nieznanym 
    • MRÓWKI część trzecia Zacząłem się zastanawiać nad marnością ludzkiego ciała, ale szybko tego zaniechałem, myśli przekierowałem na inny tor tak adekwatny w mojej obecnej sytuacji. Podświadomie żałowałem, że rozbiłem namiot w tak niebezpiecznym miejscu, lecz teraz było już za późno na skorygowanie tej pozycji.  Mrówki coraz natarczywiej atakowały. W pewnej chwili zobaczyłem, że przez dolną część namiotu w lewym rogu wchodzą masy mrówek jak czująca krew krwiożercza banda małych wampirów.  Zdarzyły przegryźć mocne namiotowe płótno w 10 minut, to co dopiero ze mną będzie, wystarczy im 5 minut aby dokończyć krwiożerczego dzieła. Wtuliłem się w ten jeszcze cały róg namiotu i zdrętwiały ze strachu czekałem na tą straszną powolną śmierć.  Pierwsze mrówki już zaczęły mnie gryźć, opędzałem się jak mogłem najlepiej i wyłem z bólu. Było ich coraz więcej, wnętrze  namiotu zrobiło się czerwone jak zachodzące słońce od ich małych szkarłatnych ciałek. Nagle usłyszałem tuż nad namiotem, ale może się tylko przesłyszałem, warkot silnika, chyba śmigłowca. Wybiegłem z namiotu resztkami sił, cały pogryziony i zobaczyłem drabinkę, która piloci helikoptera zrzucili mi na ratunek. Był to patrol powietrzny strzegący lasów przed pożarami, etc. Chwyciłem się kurczowo drabinki jak tonący brzytwy, to była ostatnia szansa na wybawienie od tych małych potworków. NIe miałem już siły, aby wspiąć się wyżej. Tracąc z bólu przytomność czułem jeszcze, że jestem wciągany do śmigłowca przez pilotów. Tracąc resztki przytomności, usłyszałem jeszcze jak pilot meldował do bazy, że zauważyli na leśnej polanie masę czerwonych mrówek oblegających mały, jednoosobowy zielony namiot i właśnie uratowali turystę pół przytomnego i pogryzionego przez mrówki i zmierzają szybko jak tylko możliwe do najbliższego szpitala. Koniec   P.S. Odpowiadanko napisałem w Grudniu 1976 roku. Kontynuując mrówkowe przygody, następnym razem będzie to trochę inną historyjka zatytułowana: Bitwa Mrówek.
    • Ma Dag: odmawiam, a i wam Doga dam.        
    • Samo zło łzo mas.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...