Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.

    ×


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Wiesław J.K.
      ktokolwiek

      Przez Wiesław J.K. · Opublikowano

      @Roma Świetny wiersz! To jak słuchanie własnego umysłu, który nigdy nie przestaje zabawy z myślami. Pozdrawiam.
    • Berenika97
      Porzucenia i powroty

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      Czasem robi się błąd nie dlatego, że się porzuca, ale dlatego, że się wraca.   Powrót serca   Myślałam: wrócę, będzie lżej, że czas uleczył to, co złe. Lecz serce głupie wierzyć chce, że w nocy można znaleźć dzień.   Paradoks powrotu   Błąd nie tkwi w ostatnim rozstaniu lecz w chęci powrotu , w staraniu. Nie każdy, kto wraca się zmienia, czas nie zapomina cierpienia.   Recykling uczuć   Zebraliśmy resztki dawnych wzruszeń, by tchnąć w nie życie — jeszcze raz. Lecz żar, co raz już się dopalił, nie ogrzeje więcej nas.   Nie każdy powrót jest mądrością. Czasem to tylko błąd ubrany w nadzieję.  
    • Berenika97
      List do Thomasa

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Robert Witold GorzkowskiBardzo dziękuję! 
    • Berenika97
      Śpisz - a ja

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Adler Napisałeś wiersz niezwykle delikatny, pełen czułości i skupienia. To wiersz o patrzeniu na śpiącą osobę – geście pełnym miłości, ale i niepokoju. Bo sen to jedyne miejsce, gdzie nie możemy za kimś podążyć.
    • Berenika97
      empatia

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @iwonaroma Napisałaś wiersz o pewnym rodzaju samotności – tej, która istnieje nawet między dwojgiem ludzi, którzy próbują się zrozumieć. "Nie wiem co czujesz , a ty nie wiesz co ja" – proste, ale bolesne stwierdzenie. Jesteśmy osobnymi światami. A bliskość to nie stan, tylko proces. I że może nigdy nie dotrzemy do rdzenia – ale próbujemy.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...