kierunek życie

[Katarzyna Bielińska]

rękawicę świata pragnie zdobyć
dotknąć nią w głąb ludzkich dusz

w łowcę myśli bawi się
nie rozumie krainy życie

które rapsodią staje się...

przez dziki zmierzch osaczona
w kręgu ciemności podróżuje

do wnętrza brzasku pragnie się dostać
spojrzeć w oczy słońca czule

nie woła o pomoc nie szuka przyjaciela
w pogoni za jasnością zatracona

najwspanialsza wyprawa po szczęście...
w świat daleki...bliżej nieba...

jedynie złotą gwiazdą została zwieńczona...

[Margaret Floral]

Może się akurat na tym nie znam (wszyscy mi to wypominają;)), ale nie pasuje mi rytm. 'Dziko' się czyta. Do końca też nie zrozumiałam pewnych strof, choć wszystko jest przedstawione jasno. Ale może to nic-nierozumienie jest spowodowane skrajnym wycieńczeniem umysłowym, wiec się nie przejmuj;). Przeczytam to później jeszcze raz i pewnie wszystko sobie wyjaśnie;).
Ogólnie treść jest dobra - przedstawienie takiego obrazu podoba mi się. I ten tytuł;-). Mnie trochę przeszkadza układ strof (dwuwersowe), bo przepadam za rozległym przedstawieniem danej myśli. I jeszcze przy czytaniu takiego układu, ten rytm mi tak chodzi i się psuję. Ale jest dobrze;)
PS. Chyba już jestem pełnoetatowa;)

[Katarzyna Bielińska]

Witam moją ulubioną krytykantkę i recenzentkę:))) Oj Marguś Marguś...Polubiłam to Twoje czepialstwo....:)Czytaj, czytaj...bo czekam na dalsze wnioski:)
Pozdrawiam:)

[nie ma]

Rzeczywiście to "nic-nierozumienie" jest spowodowane skrajnym wycieńczeniem, bo w tym wierszu nie ma nic niejasnego. Układ strof jest dobry... nie trzeba się wiele rozwodzić, żeby dużo powiedzieć. Pozdrawiam.