*** [żrące łzy...]

[Margaret Floral]

żrące łzy
kapią na me blade rękojeści
bytu
zasysają życiowe
minerały mych bezkrwistych snów
niczym insekt wsysający się
w me woskowe ramiona
odbierający
owocodajny napój nawóz dla mych
kończyn głowy odwłoku
słodko-kwaśny sos do potrawy
którą tworzę Ja
*
kapią i wypalają strumień
Nici Egzystencji
dodając urodzaju
jałowym glebom wysuszonego
serca

[Katarzyna Bielińska]

Widzisz Margaret....Przed chwilą pisałam o nadmiarze metafor, przy okazji studiowania utworu The rain. I u Ciebie troszkę się potwierdza moja teoria...Tak naprawdę podoba mi się fragment:

"żrące łzy
kapią na me blade rękojeści
bytu
zasysają życiowe
minerały mych bezkrwistych snów
niczym insekt wsysający się
w me woskowe ramiona
odbierający
owocodajny napój nawóz dla mych
kończyn..."

Naprawdę udany. I tu powinnaś już zakończyć zabawę ze stosownaiem metafor, bo co za dużo to niezdrowo:) Metafory tworzą piękną całość w połącznieu z prototą. Gdy się nawzajem przeplatają....
Ogólnie wiersz ciekawy i podoba mi się:)
Pozdrawiam:) Kasia.

[Margaret Floral]

Dziekuję Ci Kasiu, naprawę. Czekałam na jakąś opinię, bo chciałam wiedzieć, co o tym sądzą inni - chyba każdy tego chce. Dzięki raz jeszcze.
Z tymi metaforami dopiero zaczynam - kiedyś pisałam prosto z mostu, bez zbędnych "udziwnień". Teraz chcę to zmienić, bo tamte utwory były suche, banalne, nic nie wnoszące.
Ale może tak bardzo chciałam przedstawić to inaczej, że przesadziłam;)
W każdym razie dzięki;)

[igor kobylarek]

ale ja niewiem jak to się robi powiedz jak wpisuje się w wersy

[Margaret Floral]

Igorze, odpowiedź pod twoim utworem.