Samotność (cz.1)

[voolf6693]

Obserwuję,
patrzę w okno,
słucham bicia serca swego,
a nadzieja płonie,
z oczu ciekną łzy,
czy wiesz, dlaczego?

Zmarnowane przeprosiny,
mieszczere pocałunki,
gwiazd spotkania,
stracony czas,
miłości mania.

Nie napiszę już nic,
deszczu śpiew usypia mnie,.
A w oknie samotność
zbłądziła znów,
w ramiona mknie.

[ot i anka]

chyba zaczynasz z pisaniem, prawda?
to widać...bardzo niedojrzała 'poezja'. po pierwsze temat- większość ludzi o tym pisze, więc żeby go dobrze zrealizować potrzeba pomysłu i to dobrego. motywów, które nie sa oklepane jak "łzy, okno, nadzieja, miłość" to wszystko już było tysiące razy. poezja to nie tylko przekazanie stanu emocjonalnego (do tego jest pamiętnik) to forma, dobre przerzutnie, metafory, wersyfikacja, no i błyskotliwe sformułowania. tutaj nie ma nic z tego co wypisałam...polecam poczytać, podpatrzeć jak pisza inni...i ćwiczyc:)
pozdrawiam

[Jego Alter Ego]

jakby to zaśpiewać to nie zeszłoby poniżej poziomu polskich tekstów urszuli czy innych flint,więc jest się czym pocieszać.
Ale to nie piosenka, to wiersz. I jako wiersz-kiepski...
jak napisała anka,oklepane zwroty, brak dobrych metafor itd a do tego wszystkiego tragiczne rymy. Nie możemy (niestety) zabronić Ci pisać o samotności, łzach i pocałunkach,ale radzimy zmienić tematykę a przynajmniej słownictwo:) no i powodzenia

[voolf6693]

Pisze od dwóch lat, więc nie pleć głupot, że zaczynam.
Pozdrawiam