zawsze był niepokorny

[Robert Kmiel]

"ja
pierwszy bez skrzydeł
pierwszy niepodległy
anioł tej ziemi
upadły śmiertelny
żywy”




zawsze był niepokorny
twierdził że Bóg jest tylko ideą
a Raj ułudą
doszukując się dziury w całym

był pierwszym wśród pierwszych
chyba nie lubił nas
a co najdziwniejsze
gardził lataniem

gdy pojawił się płomień
pierwszy wyciągnął rękę
dotknął
zamarł

jego biel ziemistą się stała
i zaczął mówić dziwne rzeczy
nazywał je
bluźnierstwami

pragnę świętości ich ciał
by kochać
jak nie kochał żaden z nas
miłością która
szkarłatny odcień ma

poznałem ciemność
jest kształtu mojego ciała
chodzi za mną krok w krok
oni podobno zawsze
byli podwójni

nareszcie znalazłem moją ziemię
i mój lud wybrany
powoli uczymy się siebie
ja uczę się przemijania
oni jak być pierwszymi

sądzą że znają boga wszechrzeczy
mylą się
po prostu wzbogaciłem ich mitologię
o kolejne wrogie bóstwo
by rośli w siłę

nazwali mnie Aniołem Ciemności
a więc stałem się
teraz szykuję ziemskie chorągwie
wojnę głód zarazę i śmierć
razem podpalimy niebo

już wiem
nie mam równego sobie
to ja jestem Bogiem Prawdziwym
urzeczywistnionym
absolutem zła