o trzech kamieniach

[Ania_G.]

z mśćiwej pięści
trafiasz bezwiednie
na stos zbłąkanych owiec
stworzony by dławić

w boski plan wpisany
krępujesz wrota
niewypowiedzianej chwały
zawodny jak diabli

odrzucony przez budujących
płomieniem nowe miasto
wznosisz dla nich

[Atena]

moze i ale brakuje tu jakiegoś zakończenia, takiego, które związało by jakoś w całość resztę.
styl też chyba nie do końca dobrany do tematyki, skoro podmiot liryczny zwraca się do kamieni to wychodzi zbyt patetycznie. A to tylko o kamieniach byc miało.
nie porywa. do przeczytania i tyle
pozdrawiam