[konkurs na wiersz o miłości] Nieśmiałość

[Esme Tesme]

Będę stała jak zwykle
Myśląc o mnóstwie pyłków kurzu
unoszących się dookoła włosów
By skrycie niby przypadkiem
odnaleźć tylko jeden
z dźwięczących wkoło głosów
Nawet nie podniosę brwi
tylko uśmiechnę się wnętrzem
dłoni i poczekam
na spojrzenie
Możę wybudzę cię tą ciszą
i zadrżysz podnosząc
rzęsy ułamek wyżej
i wyjdzie na jaw marzenie
Udawać będę fiolet
Aż rozlejesz na mnie
cała wiosnę swego uśmiechu
Dopiero cicho odpowiem
A zagrzmi on na najgłębszym
dnie oceanu i pobudzi
wszystkie stworzenia
i da im niemoc oddechu