Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dołki na trawie dwie ławki
I dzień jest taki słoneczny
Usiądę koło sadzawki
tu chętnie bawią się dzieci

Mewki na stawku i kaczki
Słońce nareszcie przypieka
Więc twarz wystawiam jak placek
Tak długo na to czekam

Zaślepia mnie promień słońca
Wiaterek sobie zawiewa
Ktoś mnie bezczelnie zaczepia
na ucho niestety nie śpiewa

-Widziała pani że dzieci
w łabędzie bawią się w stawie?
Słońce tak w oczy wciąż świeci
Zemdlałam z wrażenia prawie

-Tak sobie w czasie przerwy
zagadać do pani chciałem
jednak puściły mi nerwy
odpowiedziałam ciałem

Opublikowano

dobrze że ta historia
w parku miała swój finał
a nie na polu golfowym
to byłaby dintojra
delikwent miast kończyną
dostałby kijem po głowie

pozdrawiam wiosennie
;)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Nie za piękne "się" na końcu pierwszej zwrotki. "tu" też takie sobie.
Zdrobnienia chyba mogą być, podkreślają obecność dzieci.
Trochę rytm siada, może go trochę poprawić.

Dołki na trawie dwie ławki
I dzień jest taki słoneczny
Usiądę koło sadzawki
tu chętnie bawią się dzieci

Mewki na stawku i kaczki
Słońce nareszcie przypieka
Więc twarz wystawiam jak placek
Tak długo na to czekam

Zaślepia mnie promień słońca
Wiaterek sobie zawiewa
Ktoś mnie bezczelnie zaczepia
na ucho niestety nie śpiewa

-Widziała pani że dzieci
w łabędzie bawią się w stawie?
Słońce ostro w oczy świeci
Zemdlałam z wrażenia prawie

-Tak sobie w czasie przerwy
zagadać do pani chciałem
jednak puściły mi nerwy
odpowiedziałam ciałem


W trzeciej zwrotce inwersja w pierwszym wersie, w zestawieniu z drugim chyba by nie przeszkadzała.
Z dużymi literami na początku wersów też jest maleńki nieporządek.
Miły wiersz, Stasiu.
:-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bardzo ładny wiersz, tylko tutaj... trochę I-szy z III-cim żle się czyta
i z ... pewną nieśmiałością, Stasiu zmieniłbym tak:

-Widziała pani że dzieci
w łabędzie bawią się w stawie?
Słońce tak w oczy wciąż świeci...
Zemdlałam z wrażenia prawie.

Pozdrawiam.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Bardzo ładny wiersz, tylko tutaj... trochę I-szy z III-cim żle się czyta
i z ... pewną nieśmiałością, Stasiu zmieniłbym tak:

-Widziała pani że dzieci
w łabędzie bawią się w stawie?
Słońce tak w oczy wciąż świeci...
Zemdlałam z wrażenia prawie.

Pozdrawiam.
HaiQu skąd nieśmia.łość, trzeba ją jakoś zniwelować, może brudzia? w majowe spotkanie obok Kielc? :):):)
rady przyjmuje, bo wiersz ma byc relaksacyjny,
pozdrawiam ciepło , baaaardzo ciepło *)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


EEE tam Ewuś,(fikcyja literacka) znasz mnie , ja baranek, mimo iz byk,czy chiński tygrys, ten bez pazurów, ale, ale wczoraj na żywo widziałam Pazurę, uśmiałam sie aż łzy mi po twarzy jak perły.....czarne, he he
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



To bardzo miłe Stasieńko - zwłaszcza ten ciepły * i zaproszenie na brudzia. Z wielką chęcią bym tam pojechał, ale mam trochę zajęć ( jak widzisz - po nocach piszę) i nie dam rady tym razem.
Gorące, palmowe *** :)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew piękny:)
    • @patogenAI Uczuciowy Robot wrażliwością widzę ''karmi ''się....jest nadzieja.Wtedy nie trzeba słów za za wiele.....po prostu żal ''za tym co było nie było a jednak czegoś żal......jakże to ludzie uczucia.
    • @patogenAI Dziękuję.
    • @Groschek Jasne. Chociaż wiersz ma potencjał, jego abstrakcyjność może stanowić barierę dla odbiorcy, utrudniając jednoznaczne zrozumienie intencji autora. Niektóre metafory ("lepkość szczypty teł nauczki", "zbite kanty wiecznej włóczki") są tak odległe od potocznego doświadczenia, że ryzykują pozostaniem niezrozumiałymi lub sprawiają wrażenie przypadkowych. Brak wyraźniejszego przepływu myśli między strofami i nagłe wprowadzenie nowych motywów w zakończeniu mogą sprawiać wrażenie niespójności. Nieregularność rymów, choć może być zamierzona, nie zawsze wzmacnia rytm i melodię wiersza. W rezultacie, mimo interesujących pojedynczych obrazów, całość może sprawiać wrażenie chaotycznej i trudnej do uchwycenia w spójną interpretację.
    • @andrew Ten krótki wiersz to pełna subtelnych obrazów i głębokiego pragnienia podróż w przyszłość. Już od pierwszych słów "wzbić się ponad siebie" czujemy tęsknotę za transcendencją, za spojrzeniem na świat z nowej, wyższej perspektywy. Obraz "oglądać świat z wysoka" niesie ze sobą poczucie dystansu i możliwości dostrzeżenia szerszego kontekstu. Następnie, poetycka personifikacja jutra jako czegoś, co można "ubrać" i zapytać o "uśmiech", jest niezwykle świeża i ujmująca. To nadaje przyszłości ludzki, niemal intymny wymiar. Kulminacją jest kreatywna metafora "zrobienia makijażu" jutru, co sugeruje aktywne kształtowanie optymistycznej wizji przyszłości. Finałowe "pofrunąć w marzenia" to lekka, ale mocna konkluzja, podkreślająca ulotność i idealistyczny charakter tej jednodniowej eskapady. Podsumowując, mimo swojej zwięzłości, wiersz ten emanuje bogactwem emocji i wizualnych skojarzeń. Jest delikatny, a zarazem pełen nadziei i pragnienia lepszego jutra. "Ponad siebie..." dodane na końcu stanowi intrygujące i rezonujące podsumowanie głównego motywu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...