Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pijmy więc donośnie
jeszcze raz potem nic
do góry serca wznoście
aż po blady świt

niech tam smutki pamiętają
my będziemy życ
pijmy więc radośnie
póki mamy tak z kim pic

a że nam wciąż polewają
mokrych gardeł głośna pieśń
póki z knajpy nie wyrzucają
będziemy tak u nich tkwic

choc się stołki przewracają
i wkołogłowie nie daje życ
my będziemy zapamiętale
krzyczec -barman dolej mi!!!

Opublikowano

Rytmem, rytmem trzeba tekst potraktowac, np.:

pijmy więc donośnie
jeszcze raz a potem nic
i do góry dłonie wznoście (serca nie)
pijmy aż po blady świt

niech nam smutki pamiętają
my będziemy dalej życ
pijmy dalej tak radośnie
póki mamy tak z kim pic

a że wciąż nam polewają
mokrych gardeł głośna pieśń
póki z knajpy nie wyrzucą
(tutaj coś zupełnie innego!!!)

choc się stołki przewracają
i wkołogłowie nie daje życ - (życ już było!!!)
my będziemy dalej dalej
krzyczec -barman dolej mi!!! nie może byc "mi" jak kontekst jest "nam"

Opublikowano

znowu!!!!!!!!!!!!!!!!!!
zanosi się na trzydniówkę:):)
M. Krzywak ma rację co do kierunku
takie teksty są bardzo trudne (wbrew pewnym pozorom)
wymagają wg mnie nienagannej techniki i dyscypliny
ja bym jeszcze popracował z tekstem

Opublikowano

pijmy więc radośnie
raz wraz potem nic
w górę serca wznoście
niech poleje świt

przegonimy smutki
nie będą z nas kpić
pijmy więc ku wiośnie
lepiej wtedy żyć

wciąż nam polewają
mokrych gardeł pieśń
z knajpy nie wyrzucą
będziem tak tu tkwić

stołki przewrócone
głowa krąży ci
krzyczmy jak najęci
barman dolej mi!!!

czy to na spotkanie majowe? jak tak to się piszę na topienie smutków....
pozdry ES

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...