dłoń

[Tomasz H]

na dłoni jak gałęzie w wiklinowym koszu
splątały się linie szukając towarzysza
przechwalając się niczym ludzie
która jest dłuższa i ważniejsza

kiedyś na nadgarstku majowy wieczór
dorysował kolejną dwojga imienia
miała być końcem stała się początkiem
dzieląc na pół tamtą od życia

[zak stanisława]

dwoja imienia, jakoś dziwnie brzmi, ale w sumie wiersz ciekawy.
pozdr Es

[Judyt]

ciekawa puenta, czy autor mógłby przybliżyć interpretację?:)
pozdrawiam ciepło

[Tomasz H]

witam serdecznie:)
chciałem w tych strofach opowiedzieć o kimś kto po latach wspomina na szczęście nie udaną próbę samobójstwa. stąd ta linia na nadgarstku, która miała być zakończeniem a stała się początkiem zycia.
pozrawiam i dziękuję za pomoc

[Judyt]

zapewne nie tylko tym z wygrawerowanymi liniami utwór powinien przypaść do gustu,
pozdrawiam ciepło