Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Pożegnania nadszedł czas
Teraz w inny odpływasz świat
Spotkany kiedyś tam
Powiesz, że to inny świat
Gdyby tak cofnąć czas
Z tamtych lat przywrócić sny
Wspomnień wiązankę utulić w nas
By potem spokojnie powrócić znów
A gdy przyjdzie już ten czas
Przypomnisz marzenia z tamtych lat
Nie mówiąc nic wprowadzisz w świat
Krainy marzeń minionych lat
Tęskniąc będę czekała
Aż pojawisz się znów
By przytulić mocno Cię
I bicia serca usłyszeć dźwięk
Powiem: nie odpychaj mnie
Pragnę tylko Twej obecności
Bo na miłość nie mam szans
By nie stracić Cię znów
Będę walczyła co w sercu tchu
Przecież to nie grzech
Kochać i marzyć o nas
Tylko pozwól mi trwać...
Kochać tak można tylko raz
Na serca dnie zamieszkałeś
Myśląc, że to tylko sen
Gdy dzień nadchodzi po nocy
Poznajesz tych słów sens
Może odwzajemnisz kiedyś to
Tylko nie mów od razu „nie”
Pomyśl w spokoju nim odpowiesz
By nie zranić mnie kolejny raz
I cierpienia nie nadszedł czas
Słysząc serca głos
Powiedz, że to real nie sen
Gdy zbudzę się
Otul mnie ramieniem swym
Popatrz głęboko w oczy
I daj mi jakiś znak
Niech Ci nie zadrży głos
Mówiąc: nie kocham Cię
Nie lituj się – to nie to
Ale czy mogę chociaż kochać Cię...?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziś w ogrodzie raj był tu kwiecień bywał maj   zawitał czerwiec piwonią  zapach  kradł   lipcowi  drzwi  otwiera na co  róża się dąsa   bo woli sierpień - wrzesień też się jej podoba   dziś w ogrodzie gaj zapach zgubił winien wiatr   dla mnie ten ogród to kumpel   -  to prawdziwy mych marzeń kram
    • Dziś Lubię Mgłę Z Głową w Chmurach Cały Dzień W NIebiosach I w Wodzie Nad Wodą w Lesie Bez Wiatru Wytchnienie    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Ja - chwilowe wzmożenie przestrzeni   Zapis światła w tkance  Fazy ubrane w sieci liczb Ludzki teatr geometrii  Emanacja niebytu  Przelana jak wodór w śnieg  Do twardości struktury   Świadomość przepływu Nie do utrzymania Jak każda wiedza   O matce    Kończy się obłędem  Tragizm rozpadu  Hagiografia hologramów    Dynamika bez metafizyki  W projekcji pulsu I słowa, które znaczą  Bez istnienia    Jak nuty bez muzyki
    • Moje przyjaciółki to drzewa:)
    • Wiesz - ja lu­biłem zachmurzo­ne niebo Cel­tyckie chóry przy dębo­wych stołach Gdy gar­son mil­cząc Guin­nessa na­lewał I krzepnął spokój bo świat mnie nie wołał   W ra­mionach gro­zy czy też w brzas­ku chwały To­piłem obłęd który wciąż doj­rze­wał Świat wy­dawał się być niedos­ko­nały Dla am­bicji i wewnętrznych prze­mian   Ce­niłem piękno po­nad wszelką miarę Budząc nadzieję roz­siewałem smut­ki Kar­miłem ciało i tra­ciłem wiarę Gry­wając w ba­rach za bu­telkę wódki   Słowa spłonęły wiatr roz­wiał po­pioły Spoj­rzałem w stud­nię swo­jej ciem­nej duszy Wie­czność od­kryłem w ok­ruszkach po­kory Kroplą od­wa­gi zło pragnąc wyk­rztu­sić   Dzi­siaj ro­zumiem dokąd ten świat zmie­rza Wszys­cy to wiemy lecz nikt nic nie zmieni Chcę być świadec­twem Two­jego przy­mie­rza Pa­nie coś stworzył tę prze­piękną Ziemię
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...