Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Mdlące poczucie pustki...

Ssące poczucie przesytu...

Wilgotne poczucie osamotnienia
i suchość żalu w źrenicach...


Wymioty emocjonalne...
Emocjonalne wymioty...


Zalepiły nozdrza
racjonalnego myślenia
zielenią się
złocą się
stwarzają pozory...
że wszystko będzie dobrze...

Emocjonalne wymioty...

Nie było - nie będzie...
"Wszystko to... iluzją jest...
i magią..."

Dwa palce w gardle...
i oczy szeroko otwarte...
otworzyły uszy logicznego
myślenia...

Wątrobofiliczne wyrzuty
żółcią nareszcie przebarwiły,
szmaragd marzeń sennych...

I nie ma Cię już
w opuszkach moich palców...
ramiona nie ciężą już
Twoją wonią...

Wściekłość tryska z moich oczu
jej płomienie parzą
przesiąknięta Tobą skórę...

Zamykam topniejące powieki
i krzyczę smutkiem..
wymiotuję emocjami...

Wymioty emocjonalne...
Emocjonalne wymioty...

Opublikowano

Tak poważnie mówiac to miały być wyznaczniki pauz, miały wydłużyć wiersz, przychamować troche natłok nie koniecznie poetyckich porównań. Nadać charakter bardziej refleksyjny niż napastliwy. Nie wiem na ile mi wyszło.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...