Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Droga Mario !

wciaż wracam wspomnieniami
do miejsc gdzie raczyłaś mnie ciałem
świętej komunii zbawiennym zapachem
na wysokości Huanny istnienia
zaciągam się umiłowanym smakiem
by polizać rany wymyślnych tortur

miłości Mario do zapomnienia prowadzisz
zaułkami dymu słodkiego rozkoszy
wgryzasz się w ciało
szarą chmurą osnute
oblicze próżnego kochanka

dałaś mi adres kokainowej przyjaciółki
do whisky Riedlowej żony do łóżka
heroinowej starej kurwy
zazdrosne ja
podarło rozszarpało
w myślach
instrukcję
samobójczej bigamii

wróć błagam
ostrze pazurów wbij
w miejsca stęsknione
gandii świata nicości
chcę mieć w głowie
mrowie szalone
szlachetne bezmózgowie.....

Opublikowano

witaj...nie wiem czy dobrze zinterpretowałam twój wiersz ale cos mi sie nie zgadza.Na poczatku wstawiles watek religijny....tak? Potem mowisz o kochanku...kokainie...heroinie itd.Mam pytanie do czego przyrownujesz Maryje i komunie swieta? Do kokainy ....heroiny, nie rozumie!

Opublikowano

dla mnie bomba ,zwłaszcza
"chcę mieć w głowie
mrowie szalone
szlachetne bezmózgowie.."

ale wywaliłabym

"miłości Mario do zapomnienia prowadzisz
zaułkami dymu słodkiego rozkoszy
wgryzasz się w ciało
szarą chmurą osnute
oblicze próżnego kochanka

dałaś mi adres kokainowej przyjaciółki
do whisky Riedlowej żony do łóżka
heroinowej starej kurwy
zazdrosne ja
podarło rozszarpało
w myślach
instrukcję
samobójczej bigamii"
zbyta nachalnie oczywiste i banalne

ale reszta cud,miód i orzeszki:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...