Kwiaciareczka

[Franek Grafomanek]

Po cóż wszedłeś do kwiaciarni czy może po kwiatki
Nie odpowiem ci kochanie nie w głowie mi bratki
Jestem tutaj by odwiedzić moją kwiaciareczkę
Pragnę bardzo pośród kwiatów pobyć z nią chwileczkę


Tu na miejscu mnie spotkała miła niespodzianka
Kawą z mleczkiem mnie częstuje ma słodka kochanka
Pomyślałem do kawusi przyniosę ciasteczka
Brakło ciastek tuż za rogiem została rureczka


Zakupiłem w sklepie obok z kremikiem rureczkę
Myśląc do kawy jak znalazł osłodzi troszeczkę
Rurka słodycz ma tę w sobie jest nią przepełniona
Biorąc w usta swe wafelka śmiała się doń ona


Do rureczki do kremiku białej zawartości
Tak namiętnie przystąpiła do tychże słodkości
Gryzła ssała i lizała z kremikiem rureczkę
Aż niechcący ubrudziła usteczka troszeczkę


Po zjedzeniu z ust swych starła słodziutki widoczek
Piła kawę w pełnym blasku rozmarzonych oczek
Morał z tej powiastki płynie treść jest jego taka
Że największa słodycz tutaj nie kryje się w kwiatach


Słodki nektar z kwiatów spiły pracowite pszczółki
Nie ma żadnej w nich słodyczy, choć ich pełne półki
Tu najwięcej jest słodyczy w małej kwiaciareczce
Gdy namiętnie się poświęca z kremikiem rureczce