Drzewo

[Mateusz Staś]

„Drzewo”

Stoi samotne drzewo.
I jakby było mało,
Choćby ruszyć się chciało.
Nie ruszy się ni w prawo ni w lewo.

Stoi od lat wielu.
Chce ptakami się opiekować,
I inne zwierzątka pod nim wychować.
I trwa ciągle w tym celu.

Stoi i nie chce się przewrócić.
Różne rzeczy widziało,
Dużo głosów słyszało.
Z nikim się nie lubi kłócić.

Stoi przetrzymując wichury.
Wiatru się opierając,
Na litość nie czekając.
Jakby było okryte przez mury.

Stoi jako nieustraszone.
Gdy powódź wszystko obali,
Wydaje się, że nic się nie ocali.
Nawet wtedy zostaje nienaruszone.

Stoi – już nie stoi.
Cóż to się stało?
Niezniszczalne by się wydawało.
Teraz leży mili moi.

Mały kornik – to mu zagroziło.
Podgryzł tutaj i tam,
W końcu został pieniek sam.
I drzewo się przewróciło.

[jacek_sojan]

przewróciło się...arcydzieło...do "Płomyczka" w sam raz; J.S