Pierwszy mecz o miłość

[Lilianna Szymochnik]

Szukaj uparcie i wytrwale swój kwiat paproci,z tych nocy wyśniony
warto błądzić choćbyś się i nawet w ostępie sercu rad zagubił,po nocy,
tą wszak,którą miłością nazywasz,dla ciemności drogi a ścieżkami pogubił,
dla tych ran z kolców boleści-w krew czerwień krzaków kropli księżyc świecił.

Choć strach wszędy,by cię napawał i po ciele dreszczem,a biły w rym-w te pulsy
niech ci gra wnętrzu muzyka,w ten śpiew twoim uszom,a w nuty-i krążył w słodyczy
odrzuć bezwolnie głupi to lęk-a wstyd schowaj,za pazuchę i się szeroko to a uśmiechnij,
idź na całość bracie raźno,co ma być,to będzie!-Chłopcze a spróbuj,no raz!-A kroku stąpnij.

Nie chowaj się gdzieś?-wszelako,po kątach,jak struś w głowę swoją w piasek,tak dla zguby
odbijaj te rekursy i zagraj w piłkę-w ten pierwszy swój mecz w kosza,w celne raz dając rzuty,
już grają idź,w ten tan i dajże zwód w driblingu i zrób podejście,a w krok-marzeniem spragniony,
aż strzelisz wreście swoją upragnioną bramkę,dla ciała z głosu okrzyków w szczyt euforii z rozkoszy.