Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Wiosna

redis
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

redis

redis

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Ptaki dumne strącają z drzew chłód,
Cień sopli topnieje jak waniliowe masło
I rozlewa się w wodne podróże.

Kolące tratwy zdejmują nawet róże.

Gniazda rozbierają się ze szczypiorku,
Jak cebulki z porannej rosy,
Ukrytej w sejfach szyfrowanych pąków.

Ostatnia łyżwa tnie ziemię
Na chrupiące bułeczki i rzodkiewki.

Skiby oddychają ciepłym wiatrem,
Bocian szybuje już białym statkiem.

Zimy cukier na parujących krach
Zmiata w czerń rozpuszczalnej kawy.
Nawet stare konary rozpychają przestrzeń
Zeszłorocznego mleka, tak dla zabawy.

Wszystko, krząta się , biega i czeka
Na wędrowne żółte jajo,
Na coraz większe – rozebrane już z daleka.

I ja rozpinam oddech jak żagle ,
Stojąc na podmiejskim skwerze,
Lecz dla zielonego podkreślenia,
Że w apokalipsę już nie wierzę.

Bogdan Zdanowicz

Bogdan Zdanowicz

Opublikowano
Opublikowano

Gdyby to wyczyścić (np. z takich jakichś rymów przypadkowych i nieładnych), okiełznać troche wyobraźnię (bo w tej chwili - pomimo widocznego głównego wątku "kulinarnego" - pojawiają się różne skojarzenia - np. to dziwne zwierzę w końcówce) - to byłby fajny wierszyk. Bo z poczuciem humoru i ładnymi próbami kreacji.
b

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • hania kluseczka
      erekcjato nieskończone

      Przez hania kluseczka · Opublikowano

      jestem dla ciebie objawieniem  wszystkich cnót  gotowych na lizanie    choć myję okna niedbale  i czasami zapomnę że skupianie uwagi na sobie  jest dla mnie uciążliwe    a moje usta się czerwienią  bardziej niż wczoraj  tylko w miękkim półcieniu  twoich wątpliwości    wiem że o mnie myślisz    wiem że do mnie mówisz  kiedy idziesz spać  układając głowę  na poduszce                                                                                        spierdalaj kurwo 
    • Vasiu
      „Czyściec”

      Przez Vasiu · Opublikowano

      Jestem duchem wielu różnych ludzi w jednym ciele.   Rozpływam się, siedząc na krześle — zamieniam ciało w wodę i próbuję dosięgnąć fali.   Zbiorowa świadomość wymywa marzenia i ludzkie dusze: ich myśli, pragnienia, pożądania.   Wszystko, z czego kiedyś byli zbudowani i przez co mogli nazywać się człowiekiem, zniknęło w morzu słów i niespełnionych obietnic.   Pozostaje jedynie gorycz i żal — cierpki smak na języku bez końca.   Czujesz go, choć nie masz ciała; jesteś tylko wyobrażeniem przeszłego „ja”, powoli rozmywanym wraz z kolejną pełnią.   Krzyki odbijane od klifu ze zwiększoną amplitudą nie pozwalają zasnąć. Nie pozwalają odpocząć. Nie pozwalają uciec.   Płaczesz nad losem swoim i umęczonych ludzi.   To wyobrażenie łez, wyobrażenie smutku. Tak trudno zaakceptować, że nie ma już nic.   Jesteś sam. Każdy człowiek, którego kochałeś, zniknął bezpowrotnie — utopiony w tafli grzechów.   Nie ma Boga. Nie ma litości. Pozostało jedynie cierpienie i strach.   Rozpościeram skrzydła, pływając w ludzkiej godności.
    • violetta
      Poeta

      Przez violetta · Opublikowano

      @infelia nie rozumiem wiesza, chcesz wydobyć dobre cechy, żeby się spodobały komuś. Albo chcesz tak celowo zrobić dla swojej zabawy.
    • Dekaos Dondi
      Cukierkowy Makowiec

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      Trochę inna wersja dawnego tekstu     trochę w nerwach pan makowiec aż się w brzuchu mak poplątał cukierenka jemu w głowie tylko nie wie jak wygląda     czupiradło lukrowane? przepaloną skądś wywlekli? ale gdzie tam piękno same wyrzeźbiona dziś w cukierni     już ją widzi ciasta fałdką aż rodzynek nagle stoi jęczy z boku stary piernik bo mu widok karp zasłonił    lico słodkie cała reszta kolorowa karmelowa oblubieńca to pocieszka lecz w jej sercu wielka trwoga    jeden z gości chce ją schrupać ma apetyt na jej kształty pan makowiec blachą stuka kocha przecież nie nażarty     gościu widzi smaczny maczek aż go wzięła wielka chętka lubo moja choć zapłaczesz ty przeżyjesz mnie pamiętaj     cukierenka jest w rozpaczy gdyż makowca głupol trawi więc wskoczyła mu do gardła aż się człowiek nią udławił
    • UpórManiaka44
      .

      Przez UpórManiaka44 · Opublikowano

      .

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...