Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś

  • Niestety, Twoja zawartość zawiera warunki, na które nie zezwalamy. Edytuj zawartość, aby usunąć wyróżnione poniżej słowa.
    Opcjonalnie możesz dodać wiadomość do zgłoszenia.

    ×   Wklejono zawartość z formatowaniem.   Przywróć formatowanie

      Dozwolonych jest tylko 75 emoji.

    ×   Odnośnik został automatycznie osadzony.   Przywróć wyświetlanie jako odnośnik

    ×   Przywrócono poprzednią zawartość.   Wyczyść edytor

    ×   Nie możesz bezpośrednio wkleić grafiki. Dodaj lub załącz grafiki z adresu URL.



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnie komentarze

    • Z zamiłowania do świata przyrody :)   Albo zrolowano.  
    • Tym razem taki wątek.        
    • Nasza kołdra jest chłodniejsza bez ciebie. Myśli puste. Wstanie cięższe. Nie odszedłeś, ale twoja bezmyślność sprawia, że cię przy mnie nie ma.   Samotność życia we dwoje sprawia, że gasnę, a ty dalej się uśmiechasz, wszystko zamiatasz pod dywan.   I tylko powtarzam sobie, że to minie, że zrozumiesz. Są wzloty i ciężkie upadki, krzyki i kłótnie odbite od ściany. Wszystko wraca do mnie echem.   I tak mija każdy dzień i każdy rok. Nie rozumiesz — nie chcesz, a ja wciąż cię kocham, chociaż ty nie słuchasz.   P.S. To tylko wiersz, nie bierzcie tego do siebie. 
    • @wierszyki   Może i tak, ale  t a m  go nie było.  
    • Na drodze dni, w przestrzeni dat, gdzieś czekasz Ty, jak polny kwiat.   Na drodze dni, nadzieja śni, że ja i Ty, to w końcu my.   Na drodze dni, gdzie pełni brak, prowadzi Bóg, najwyższy znak.   Na drodze dni, tak wiele słów, tak wiele głów i bezmiar — zmian.   Na drodze dni, po kres, po czas, kolejny świt i przebłysk — szans.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...