Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

„ W poszukiwaniu siebie”

Bunt wewnętrzny
Sieć kłamstw
Pragnienie przekazania czegoś pięknego
Wieczna tułaczka
W poszukiwaniu siebie

Przemijamy…

W chaosie życia artystycznego
Tłumienie w sobie tak wielu spraw
Nacechowanych negatywnymi emocjami
Natłok myśli
Uczuć, słów zwłaszcza niewypowiedzianych

Oni mówią, lecz nie słyszą
Patrzą i nie widzą
Nawet nie próbują zrozumieć
Pozbawiają mnie cząstki siebie
Siewcy miłości i przyjaźni
Manipulanci
Trzymają mnie w garści
Wiedzą, że nie wygarnę im tego wszystkiego
Jestem za słaba…
Nie dostrzegają łez w moich oczach

A może to ja się tak bardzo w tym wszystkim pogubiłam..

Nie mam siły
Chciałabym spojrzeć im w oczy
I powiedzieć wszystko to
Co czuję
Wiem
Kiedyś to się tak nagromadzi
Że nie wytrzymam
I powiem coś
Czego będę później żałować
Raniąc Was bardziej skrzywdzę siebie

Ale robie sobie większą krzywdę
Tłumiąc to w sobie
Nieprawda
Potrzebuję Cię
Nie rozumiem siebie
I to jest chyba najgorsze
Wszystkie moje słowa są pozbawione sensu
Gdzie go utraciłam..
Dokąd mam pójść
Aby znowu odnaleźć
Przyjaźń miłość nadzieję wiarę
Twoje wsparcie
Samą siebie..

Poukładać wszystko od nowa
Zrozumieć…
Nigdy nie oszukiwać siebie

Atrapa uczuć….



Delikatna róża ma kolce..

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Czasem myślę, że najbardziej winni są poeci, którzy muszą  nieskończoną ilość razy pochylić nad losem każdego nieszczęścia i zbrodni. Palce też piszą. Zupełnie przecież nie głowa i zwłaszcza chore serce ;) Pzdr

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

               
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Bardzo podoba mi się takie odczytanie wiersza z nieco większą perspektywą. Miód na serce. Dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
    • @Annna2 Nie narażasz się, dziękuję za komentarz, pozdrawiam :)
    • @Alicja_Wysocka  pewnie narażę się Tobie,  Twój wiersz jest ciekawy, brzmi jak pewnego rodzaju zniewolenie miłosne: bo są wymagania, aby doświadczyć pewne uczucia( mniemam dobre) "zostaw mi mi słowa". Wyczułam też delikatne ostrzeżenie dla niego żeby uważał, "będziesz pamiętał?.   Ale jeśli  to zobowiązanie i oczekiwanie  jest z dwóch stron to wszystko jest ok    
    • Czas wydaję się wrogiem, jednak nie... On neutralny jest, idzie dalej i nie zważa na nic. My próbujemy go zatrzymać choćby na chwilę, jednak on z każdego uścisku uwolni się.   Nieważne co się stanie, czas pędzi do przodu... A my razem z nim, Więc nie lękajmy się, nie przejmujmy się, nie zatrzymujmy się. Bądźmy jak czas, idźmy dalej do przodu, bo wkońcu i nasza sekunda minie, i każdy o nas zapomni.   Wykorzystajmy te naszą sekundę jak najbardziej się tylko da, Przejmując i zatracając się nigdy nie spełnimy swoich marzeń, a nasz piasek czasu zniknie i pozostanie tylko niedosyt...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...