Zapałkami z przeceny...

[Szugar]

Zapałkami z przeceny palę mosty za sobą.
Palę słowa, palę szepty, wszystko, co było Tobą.
Małe iskierki dotrzymują rytmu mojej głowie.
Palę zdjęcia, palę wszystko, żeby zapomnieć o Tobie.

Świeci słońce w salonie, wiatr drapieżca usypia.
Gwiazdy złowrogo się śmieją, księżyc przychodzi i znika.
Miałeś oczy czarne czy niebieskie? Już nie pamiętam.
Siedzę w ciszy w pokoju, odpalam za skrętem skręta.

Z przeceny zapałkami palę Twój obraz w mych myślach.
Tak jakby Cię nigdy nie było, jakbym schowała Cię w wiśniach.
Może to sen był tylko, którego zanalizować nie mogę.
Mam dosyć logiki, palę wspomnienia, podpalam trwogę.

[voolf6693]

Bardzo ładny wiersz. Daje do myślenia. Pozdrawiam

[Szugar]

dziękuję za miłe słowo, zwłaszcza, że dopiero zaczynam "przygodę" z poezją.

[Barbara Orzeszek]

Wiersz ma w sobie coś co zachwyca.