Zgłoś

Jesienią weźmiesz mnie za rękę, ścieżką pójdziemy Nad Reglami, zauważymy jak jest pięknie oczarowani kolorami.   Słońce otuli nas promieniem niebo pochyli się mad nami. Ciszą na wierchach odmienieni się przytulimy policzkami. Potem skradniemy pocałunki, szepniemy sobie słowo "Kocham". Zawstydzą się Czerwone Wierchy, zielenią schowa nas Roztoka. Szumem przywita nas Siklawa, granaty granią swą zagrają. Mnich się zaduma - "Trudna sprawa, że tacy siwi – tak kochają..."

@Berenika97 Słowa podźwignięte przez głębokie metafory. Pozdrawiam:)

@violetta ;)) @violetta Dobrze że nie wybuchasz kraterem :)

@Berenika97 Wiersz bardzo bezkresny!!! Brawo !!

@Berenika97 Rozmowy podwierszowe forumowe bywają dobrym paliwem :)) Ale oczywiście dobrego partnera / partnerki nigdy nie zastąpią :) Również pozdrawiam :)