M. Dziedzic

[haragei]

'po mnie, po śladach z moich butów staniesz się
parę nocy za, od czasu do czasów[i/]





pomiędzy palcami chowa zagadkę
masz pół chwili

nie zdążysz
nie odpowiesz -

nagroda już przyznana



tam na brzuchu napotkasz skazę moich rąk
ślady wejścia i wyjścia



i każde twe nieprzystępne zdanie, jak echo brzmieć będzie – powtarzane za mną

lecz mów do niej! cedź długo, nie pozwól przerywać
po każdej strofie powróci mój refren



jej krzyk to krzyk w moje ucho

twój nie wywoła, nie zaznaczy
- na śniegu już ślady innych stóp





zostawię łóżko suma klucz - ją już odjąłem