Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

kim jesteś mój Darayavahus???
wiem o Tobie tak dużo
a zarazem tak niewiele...
jaki kolor mają Twoje oczy
gdy się smucisz...
a jaki gdy jesteś szczęśliwy...
jak często się uśmiechasz
i czy wtedy zarażasz szczęściem innych?
czy tak potrafisz?

kim jesteś mój Darayavahus???
czy jesteś wielkim wojownikiem
współczesnego świata...
a może spokojnie z boku
oceniasz rzeczywistość...
jakie są twoje marzenia
w które boisz się wierzyć...
jaki cel w życiu
do którego dążysz...

kim jesteś mój Darayavahus???
mam wrażenie że jesteś mi bliski
na tyle na ile możesz być
choć nie znamy się zupełnie...
choć nie dotknęłam nigdy Twojej dłoni
nie usłyszałam barwy Twego głosu
bez Ciebie mój świat by poszarzał
a z Tobą każdy dzień nabiera barw
Ty tak potrafisz

kim jesteś mój Darayavahus???
wiem o Tobie tak dużo
a zarazem tak niewiele...
chcę wiedzieć więcej
chcę byś na zawsze
był
i był moim przyjacielem...

Opublikowano

Ech, słabość i egoizm człowieka nie zna granic.
Przytoczę iż w ostatnim zdaniu skazujesz swojego biednego przyjaciela na wieczną mękę. Cytuję:
"chcę byś na zawsze
był "

Cóż mu z tej wieczności, ach cóż? Wszystko wina Twojej bezwzględności, ach po cóż?

Wiersz nie podlega ocenie ze względu na to iż to Twoje osobiste emocje, i nie mam prawa ich oceniać. One po prostu są. Są piękne. Ach, gdyby tak ktoś dla mnie skomponował coś.

Opublikowano

Respekt.
Co może trup żywemu?
Co trupowi żywy?
Respekt.
Wieczny remis, A jeśli
przeważy się szala
- to może się położyć
trup z żywym, lecz inne sny
będą ich drążyć, inne sny
o tej samej wygranej.

Nie zmuszaj mnie proszę do oceniania podług Twej wrażliwości. Wybrakowany jestem, choć wcale nie stary. Zdziwiłabyś się jak młody, a jak stary zarazem. Ech.
Spróbuję patrzeć inaczej, lecz wpierw,
Z niczym złącz mnie.
Odłącz mnie od dotyku.
Od wspomnień Ty odłącz mnie.
Rozłącz mnie z miastem. Tak się
postępuje z zepsutym
radiem którego oczko
już nie świeci. Aniele,
wyłącz mnie.

Opublikowano

To co napisałeś...to właśnie jest to co chciałam przeczytać napisane przez Ciebie! Nie zmuszam Cię wcale do oceny według wrażliwości....jak każdy masz swoją, a każdy ma inną wrażliwość.......musisz to po prostu zrozumieć, że czasem można nie rozumiejąc lub nawet nie starając się zrozumieć dokopać czyjemuś sercu.....a sam przecież masz serce...wybrakowany??? nie sądzę!!!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • a w twoich oczach głębia nieprzebrana lecz ja się przecież pływać nadal uczę
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Przy takiej poezji, to i poświętować warto. Alu, jutro to ja pozamiatam, prosto z lasu idę, ubłocony w iglach i grzybniach po uszy. Super kapelusz, czarodziejski. ;)
    • @Leszczym nawet nie wiesz jak się cieszę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • No typowe, lwy w lewo. Pyton.   - Ada, Monty??? - Rolo, koloryt nomada.
    • Wakacje w maju... uuu wczesne owoce; szybki obiad z mikrofali, wyciąg górski i paczkomat otwierany zdalnie. Co zrobisz z zaoszczędzonym czasem? Przemierzając drogę od przystanku do domu, skracasz ją o cztery kroki, wydeptując trawnik. A może jakaś rocznica? Dwadzieścia pięć lat małżeństwa, od dwudziestu lat spotykają się w co trzeci weekend, wiadomo praca za granicą. Stawiają na towarzystwo współpracowników, jakiś bieg publiczny... w końcu człowiek to istota społeczna.      Zaglądam do późnej brzoskwini, czerwieni się jej serce. Pozwala żebym je z łatwością wydłubała. Oglądam bruzdy jakimi raczy się chwalić, koleiny które jeszcze przed chwilą wypełnione były gęsto. Ten owoc wygląda na odpowiednio przygotowany. Słodkie soki płyną mi kącikami ust, lepią się palce. Uśmiecham się zaskoczona.    Sprzedawca mówi, że kiepsko schodzą. Kosztują osiem złotych za kilogram, ale prawie wszyscy są już przejedzeni brzoskwiniami. Woleli kupić kwaśne, wczesne odmiany, w których miąższ był przyklejony do pestki. Trzeba je było ssać, jak cukierki. Niby takie dojrzałe, ale ani ciepło im nie pomagało, ani owinięcie w gazetę, ani nawet pierwszy głód... w czasie.    Najwidoczniej sztywne reguły rynku wpychają w nawias to, co się guzdrze, z nogi na nogę, z dnia na dzień. To co długo dojrzewa bywa śmieszne i niedocenione. Nie nadążyło, zbyt długo się opalało, leniło na gałązce... czy coś pominęłam? Teraz jest sezon na buraki i kapustę. Trzeba trzeć, szatkować... robić winogronowe fermenty.    A późny owoc? Czy ma szansę na pochwalenie się smakiem? U niego wstęp zaczyna się tam, gdzie u innych jest zakończenie, albo wspomnienie usadzone w niewygodnej pozycji, dźga z lewej strony. Komu dziś potrzebne są odmiany cierpliwe, wymagające i zrównoważone? Takie, które połapały więcej promieni słońca. Dojrzałe w tym co odczuły. Owoce pełne.      Wyliczasz mi argumenty, optujące za szybkością. Z miejsca a, do miejsca b. Czysta woda w basenie, ręczniki złożone w kostkę, wypasione pamiątki... I, że na podium, takie fajne medale dają..., o tu masz w gablotce, czasami je odkurzasz... ale właściwie to dobrze, że czereśnie są w jednym czasie. Stoimy tak już przez chwilę, więc kiedy ci mówię, że we wrześniu kupiłam na straganie słodkie truskawki szklarniowe, mówisz że ty też kupujesz, ale twoje są bez smaku .Czyli znowu nowo-moda? Tym razem z supermarketu.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...