„to co w nas”

[Madlen ka]

Niebo usycha bezgwiezdnym
tchnieniem warg
słoma wygasa żarem
rzeki umierają pożółkłymi liśćmi

buty szurają samotnie
chyba czas do domu wracać
bezpowrotnie

zaszeleściły podumały gdzieniegdzie
opadły
za chwilę pod nimi na wieki uśniemy
z krzyżem na ustach
z krzyżem na drogę
z modlitwą wspomnień
za wspólnym odbiciem w lustrze

i kiedy do końca się spali
zejdą się prości ludzie i mędrcy z oddali

pustynia na niebie
jedynie w sercach płomyk

[zak stanisława]

lubię rymowane, ale tutaj jest coś ,co drażni,
ale są i momenty-
słoma wygasa żarem
rzeki umierają pożółkłymi liśćmi
pozdr ES

[Madlen ka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

jak zwykle drazni,,,;/eh ble!koniec z takimi komantarzami,bo sie wnerwie;),malo pisze rymowanych,mialam problem czy dac rym czy nie da,chcialabym ten wiersz jakos wyszlifowac,porbowalam ale niegramatycznie wychodzilo...pomocy!

[zak stanisława]

Niebo usycha bezgwiezdnym
tchnieniem warg
słoma wygasa żarem
rzeki umierają pożółkłymi liśćmi

buty szurają samotnie
chyba czas do domu wracać
bezpowrotnie
****
no przeczytaj, w pierwszej nie ma rymu, a w drugiej rym bez rytmu, zle się czyta i to wnerwia...
może coś tak?
niebo bezgwiezdnym tchnieniem usypia bezpowrotnie
słoma żarem gaśnie rzeki umierają liśćmi
do domu czas wracać szurają buty samotnie
................................................ przyśni

a zresztą, twój wiersz i problem, pozdrawiam ciepło ES