homo sapiens - to jakby my

[olkas ona]

Ludzie są śmieszni... niezrozumiale

Wymyślili zegary by mierzyć czas,
Który chcą zabić i który im ciągle ucieka...
Choć nieraz mówią o nim, że jest „wolny”.

Stworzyli rakiety i latają w kosmos,
Aby oderwać się od swojej ziemi...
Nie pomyśleli jednak o czarnej dziurze.

Odkryli dynamit, wybuchy i bomby,
Po to by walczyć ze sobą o wszystko...
Teraz chcą pokoju, paktów, przymierza.

Zbudowali wysokie wieżowce i domy,
Żeby poupychać wszystkich w jedno miejsce...
Dzisiaj marzą o przestrzeni i osobności.

Spisali prawa rządzące zachowań normami
By wśród siebie mieć tylko porządek...
A sami je łamią, unikają, krytykują...

Walczyli o demokrację – o władzę dla ludu,
Chcąc mieć w swej mocy decyzje...
Już nie walczą, nigdzie nie idą...nawet głosować.

Otworzyli szpitale, żeby nieść pomoc,
Zarządzili tam czystość i cisze...
A każą lekarzom chodzić w drewniakach.

Nazwali się gospodarzami świata, istotami rozumnymi,
Co nad naturą i Bogiem panują...
A przed powodzią wałów nie umieją usypać.

I tak żyją, lecz jakby nie żyli
Tak mądrze a jednak tak głupio
Tak twórczo a jednak bezmyślnie
Homo Sapiens – to jakby my...

Ludzie niezrozumiale...są śmieszni