O Nas!!!

[Łukasz K.]

Ty i Ja – cóż za magiczne słowa
Czerwone usta, jak węgiel rozpalone
Twarzyczka Twoja jest w mej myśli nowa
Serce bardzo silnie rozochocone
Chcę żyć i dzielić z Tobą szczęście, radości
Chcę być z Tobą do końca, aż po deski grób
W cierpieniu, klęsce, a także w złości,
Bo gdy przechodzę przez szereg dróg,
Jakby przez miasta ogromne, potężne
Te mury, domy tak wielkie i mężne
Myśli me odpływają, jak rzeka
Mógłbym powiedzieć, że to moja Mekka,
Z której chcę uciec, a jednak do niej dążę,
Bo właśnie z nią swe marzenia wiążę
Choć czasami, niczym wąż jabłko mi daje
Piękne, soczyste, ale w grzechu zamoczone,
Lecz nie małe, tylko duże i bardzo czerwone.
Oczy w górę idą i widzę nasze raje
Jej i moim grzechem na zawsze skażone
Usta w usta, oczy w oczy zapatrzone
Chcę być na zawsze z mą Afrodytą,
Choć nie jest Ona jakimś erudytą.
Teraz wiem jesteśmy razem jak masa jednolita
Gdzieś w kącie świata do siebie przytuleni.
Nie baczą na nieszczęście, zło – zawsze rozweseleni
Nasza miłość na nowo rozkwita, jakby w styksowej głębi umyta