Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Noei anioł -człowiek


Rekomendowane odpowiedzi

W togach nagości,
staliśmy
Noe tonął
w zbawieniu
Gdy reszta
Tych co z prochu
(i prochem będzie)
w piachu nie-wiary
zgniła.

Każdy z osobna,
żebrał,
zakrywając szmatami
żenującego siebie
Myśli w pornograficznym wstydzie
gubiły fałsz
Skóra krzyczała
pękając na dwoje
biało-czarnych ludzików
splątanych w liany
bruzdkowego rozumu.

Bezrobotne anioły
biły na oślep-
łopatami strachu
Zjadały nadzieje
z bezkrwistą krwią ludzi.
Co dzień jest dzień.

Budzi się Noe
„..to tylko koszmar..”
i ginie w paszczy anioła.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Rozumiem, że chodzi o tytuł "Noe i anioł- człowiek" :). Mam kilka takich rzeczy które mi się w Twoim wierszu nie podobają
"Zjadały nadzieje
z bezkrwistą krwią ludzi. " -nierozumiem.
No i koniec. Nie podoba mi się "paszcza anioła" trochę wbrew moim regułom. Ogółem nie zły wiersz. Idea także, całkiem ciekawa. Nie najgorzej.

:). Weronika

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Myślę,że można wymyślić dla tego tekstu ciekawszy tytuł, już pomijając brak jednej spacji ;)

ten brudkowany rozum to trochę za specjalistycznie brzmi albo za ogólnie, wszak brudkowanie dotyczy większości (albo wszystkich) zwierząt ;)

uwielbiam oksymorony, ale bezkrwista krew nim nie jest, to raczej antyoksymoron, dosyć paskudny ;)

Całość się jednak podoba, ładnie operujesz słowem, chociaż jeszcze dosyć chaotycznie :)
Pomysłowo.
Pozdrawiam
Coolt

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...