Pytania

[Monika Konopka]

Czy istnieją czary, które zawsze działają?
A marzenia, które do końca się spełniają?
Czy widziałeś oczy, z których tylko prawda płynęła?
A usta, w których cała złość jak zapałka spłonęła?
Czy te spojrzenia całą wieczność przetrwają,
czy tylko do pierwszej pełni Księżyca,
dokiedy nasze oczy się spootkają?
Jak często zdarza się prawdziwa miłość?
Ta wymarzona, ta jedyna,
jak niespodziewany gość, którego nigdy się nie zapomina...
Czy istnieje dusza jak łza czysta?
A gdzie mieszka przyjaźń najprawdziwsza?
Po co komu spojrzenia zagubione?
Po co komu myśli poplątane,
tak po całej duszy gdzieś porozrzucane?
I na co komu oczy nieszczęśliwie zapłakane?
Po coż nadzieja, która jak kwiat usycha,
gdy się do niej stale wzdycha?
Na co te pytania do nikogo skierowane?
Na co odpowiedzi nieme bez sensu wymawiane?
Ja myślę, że ktoś kiedyś duszę swą poznawał
i te pytania aniołom w niebie zadawał.
Anioły odpowiedzi gdzieś w snach podsuwały,
ktoś więc śnił swe marzenia, które tam się spełniały...