Typy z pod ciemnej gwiazdy szatana

[Lilianna Szymochnik]

Słyszała serce pulsu z bicia
z niezwykłego napięcia uczuć,
coś w duszy szeptało do ucha
a myśli chciały w głos ust mówić.
Targana sama w tej samotności,
jakieś odgłosy wnętrzu płynące
widziała obrazy szczęśliwości,
co ranią,ale i z ciała kochane.
Jakby z litości obcierał-jej łzę,
nie patrząc w oczy,co kochają
błądził gdzieś oparty-o jej ramię
o innym szczęściu namiętności.

Choć dobrze kochanek ów!..wiedział
do jakich,to zdrad się przyczynił
rozumiał dobrze,że samemu zawinił
lowelas,motyl kochać nie zapomniał.
Teraz jego myśl-innej kwiat oddawał
kochającą naiwną wciąż ów!..zwodził,
bo teraz uczuciami bezczelnie mącił,
tak-bez uczuć żadnej skruchy ów!..diabeł.
Cóż jemu?-on tylko zdobycze gad liczył
nawet,tą dziewczę,które objęciu trzymał,
nawet taki klejnot-miłości objęciu odrzucał
słowa na wiatr rzucał-pieszczoty oddawał.

Egoista bez szczelny amant i casanowa
pod bijący serca nie winnych dziewczyn
typów takich wszędzie,by i światu znalazł
gardzę takimi ptakami sępów i spluwam twarzy.
Arogancji słów wybujałej wyobraźni z oblicza
zdeptał,bym jak robactwo,na miazgę,to plugastwo
rzucił psom,jak padlinę widowisku cieszył oczy
orgią cyrku areny Rzymskiej publiczności cezara.
Alfonsy z pod ciemnej gwiazdy złego z szatana
do pracy ty rabie bujaj!-Tam swoim potem z ptaka,
do jednego jesteście tylko zdolni,dla tych pieniędzy
basta!..wredne mendy wilcze-szukające naiwnej owieczki.