Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Korzystając z prostych linii
marnotrawiąc czas i miejsce
tkliwie nieistotny trwałem
w nieświadomości

Wtem niezaprzeczalny przypadek
zderzenie niedoskonałości
powykręcało kreski namiętnie
z dokładnością

Teraz szczęśliwie kręto uregulowany
radośnie zakręcony wychwalam
trafność istotnego wyboru
z dystansu

Dobry los tworzący przypadki
przynależności

Opublikowano

Kiedyś S. Barańczak napisał traktacik o stylizacji brzmieniowej, nazwał ją "poliględźbą". W sumie stylizacja brzmieniowa ma kilka znaczeń, m. in. występującą tutaj instrumentacje zgłoskową.
Ale do czego to piszę - po pierwszym czytaniu nie rozumiałem, np. tego:
"tkliwie nieistotny trwałem",
jednak spojrzawszy na całośc - jakoś to ogarnąłem.
Czyli, reasumując - jeżeli instynkt mnie nie myli - podoba się.
Pozdrawiam.

Opublikowano

widzę, że wyprostowałeś "nieświadomością". podoba się i wiersz i stan peela(z odrobiną zazdrości w tle). można rozpocząć dyskusję czy niezaprzeczalny przypadek pozostawia miejsce na wybór. ale czy to ważne? jeśli Stanisława domyślała się dobrze to gratuluję. dalszych części jeszcze nie było w W, czy przegapiłem?

pozdrawiam
/s

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kilka osób już pisało że się domyśla.
Chciałbym się wreszcie dowiedzieć czego?
Pozdrawiam również

Ps. "poliględźba" - to słowo wydrukuję dużymi literami i powieszę na lodówce
będzie pasowało do "aczkolwiek" ;))))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Po pierwsze uprzejmie proszę nie Panować.
Po drugie "abstrakcyjny" i "nie o łatwość" świetnie pasują
do "zdarzenia", choć to zdarzenie jak najbardziej pozytywne.
Również pozdrawiam i również z uśmiechem.
Opublikowano

Waldemarze stokrotne dzięki.

Beenie M zrozumiałem cię dobrze, za życzenia dziękuję z wzajemnością.
Natomiast troszkę zminiłem efekt twojej wypowiedzi, gdyż chciałem
powiedzieć że traktuję to zdarzenie raczej jako lotny start do kolejnego etapu.

Judyt to prawda "kręto uregulowany" wydało mi się dobrym określeniem.
W dłuższych okresach czasu nic nie jest tylko słodkie lub tylko gorzkie

Wszystkich Was serdecznie pozdrawiam, życząc aby zadawolenie
z dokonanych wyborów było przynajmniej tak duże jak moje.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Gęste pnącza, coraz skuteczniej zniewalają bieg. Blokują już i tak trudną drogę. Na domiar złego kawałki ścian i wszelkich innych śmieci, jeszcze bardziej utrudniają parcie do przodu. A jest ono przemożne, bo też cel dla mnie istotny. Niestety. Ilość przeszkód powiększa nieustannie skale trudności.          Powstają wciąż nowe i bardziej upierdliwe. Blokują uparcie drogę. Jakby coś mnie chciało zniechęcić, wyrzucić poza nawias, gęsto zapisanej kartki, dając do zrozumienia, że jestem niepotrzebnym elementem w tej całej układance, w której nie wiem, co jest grane. Czy fałszuje orkiestra, czy wręcz przeciwnie – nie pasuję, do tonacji i rytmu świata, a cały mój wysiłek, pójdzie na marne.      Może na szczęście, nie dla całego, ale i tak, trudno mi przebrnąć przez ten, nieprzychylny tunel. Poza tym, nie mam pewności, czy warto, chociaż przeminą bezpowrotnie, jakiś bliżej nieodwracalne chwile.    Jednak  promień przywołujący, coraz słabiej, acz stanowczo, wyznacza drogę. Cel jest tak blisko, a jednocześnie tak daleko. Czynniki utrudniające, przytłaczają ze wszystkich stron. Kolczaste druty jaźni, dławią i ranią niemiłosiernie.      Pomimo, że  wołanie już trudno słyszalne, odczuwam jakieś dziwnie rozpaczliwe przynaglenie. Mówi o tym, że za chwilę może być za późno. A wystarczy tak niewiele. To właściwe już tylko same echa, powtarzają wciąż to samo.   A jednak. Niemożliwe, może byś możliwym. Jeszcze trochę rozgarniania przeszkód i wchłonę sensowne wytłumaczenie. Może jeszcze nie wszystko stracone. Widzę przysłowiowe światełko w tunelu. Błyszczy daleko, lecz odległość, jakby krótsza. Mam w sobie więcej energii, spotęgowanej widocznością celu, lecz może to tylko, złudzenie.       Cholera. Światełko zaczyna zanikać. A przecież w jakiś niepojęty sposób, jestem prawie u celu podróży. Nawoływanie było przecież bardzo silne. Aż prawie bolało. Nie chcę popełniać błędów, ale czasami tak mam. Mylę cel. Może teraz, zmylił, mnie?    Jestem wewnątrz umysłu. Niestety. Przybyłem chyba za późno, bo raczej już po sprawie. Nie mogę nic na to poradzić. Czuję się jak ścierwo, wyciągnięte z zamrażarki, którym ktoś stuka, o kant przegapionej powinności.   Mogłem bardziej uwierzyć w przeszkody, by mieć większą pewność, że je pokonam, chociaż trochę wcześniej. Dupa ze mnie, a nie empatia! Może wystarczyło kilka słów zrozumienia. Przepraszam – wypowiadam w myślach – patrząc na nieruchomą ciszę.  
    • Widziałem ją w śnie? Była na ulicy? Znałem ją?   W innym śnie: Jawił się jej zarys na krętych schodach. Prowadzą one do krzywej wieży…    
    • brzmi jak terroryzm zawsze będę zdania że najlepszy jest dobry król. polska już królem okrzyknęła postać znamienną  ale zapomnieli . a najlepiej będzie jak nam będzie Duch hetmanił
    • Wielość twierdzi o drugiej istnieniu nietaktownie, że dwutaktowna czyli taka nijako dwoista Druga o pierwszej takoż, trzecia urojonej szuka, sztuka lub sztuką w pigułce lub pigułkach doszukać wszech istnienia. Kompletna schizma bez cierpienia i dwoistości biegu zdarzeń jak dwubiegunówka czap polarnych Tylko orać wypługować wyplantować etc. Trybun wrzeszczy zgiń przepadnij a sam nie raczy się wpasować    
    • @KOBIETA @Manek Dziękuję. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...