Oda do srającego paskudztwa

[Barbara Orzeszek]

Och, ty gołębiu, ptaszysko przebrzydłe,
Spotykam cię co dzień na rynku głównym.
Latasz na oślep jak jakiś bombowiec
Bluzgając odchodami na twarze kobiet.
Trzepocząc skrzydłami roznosisz wirusy
Aż się mieszkańcom zatykają uszy.
Zabytków wspaniałych nie szanujesz wcale
Nie zapominając o cogodzinnym hejnale
Gdy z wszystkich stron miasta nadlatują bracia
Jak chmura czarna pod pomnik Adasia.
Potrafisz ty człeka biednego wystraszyć,
Szybujesz jak taran- łatwo głowę stracić.
Prawie przez ciebie dostałam zawału,
Nie mogłeś powstrzymać się od zrzucenia kału.