Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Póki

czartak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

czartak

czartak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

sen, z adresem gdzieś zaplątanym
upłynął i przesypał
całe krocie pustych, poskręcanych w płomieniu
plew
cud- pudełko!
jeszcze jednym z ostrych kantów
orze twoją twarz
i przecina nim soczystą duszę
od szaleństwa śnieżnych oczu
po oczospady- najciekawsze jej zakątki
póki nie stoisz po sumienie
w morzu plugawej, czerwonej łuski
czekając na inne, jakże inne słowo
zaśnij znów
*
póki nie stoimy
oddani całą duszą
żelazu, katom i zagrzybionym ścianom
niech strzęp tego motylka
gra nam w widmowym słońcu
o tym, jak rozbił się na wierzbie
bo nie lubił miejsc
a czas jakoś zawsze przechodził obok
drzewa też niech stoją
w ramach nagrody za
wieczną kąpiel w czasie
niech zaznają miejsc
i pogładzą nieśmiale puch rozbitych
skrzydeł
choć jednym, jedynym ruchem!
*
póki nie kazano
stać nam w żelazie, katach, labiryntach
bólu ,,nie’’
niech nam choć trawa przygrywa
wraz z dziećmi łuski i żelaza
póki nie znamy, co chwała
niech gra
ktokolwiek

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Arsis
      Miłość

      Przez Arsis · Opublikowano

      @Mitylene   Pamiętasz mnie?   (Autor tekstu: Marianne Faithfull   Pamiętasz cokolwiek? Nie udawaj, że nie było wesoło Zapisz to pod hasłem "rozrywki przeszłości"   Rozglądam się po pokoju Wspominam bliskich memu sercu I chyba pamiętam wszystko Lecz przede wszystkim Ciebie Bo zawsze chodziło tylko o Ciebie   Nigdy nie interesowali mnie inni Ani to co myślą To mnie mogła przypaść Twoja miłość A Tobie cały świat Gdybyśmy tylko potrafili to sobie dać..."   (tłumaczenie: Tomasz Beksiński)            
    • huzarc
      Poczekalnia

      Przez huzarc · Opublikowano

      @tie-break Bardzo poruszający wiersz o byciu w zawieszeniu, w oczekiwaniu, niby blisko cudzego ciepła, ale jakby zawsze odrobinę za późno, za szybą. Puenta jest pięknie skromna i boli dokładnie tyle, ile trzeba.
    • huzarc
      Jestem tu

      Przez huzarc · Opublikowano

      Gwiaździsta pożoga przegarnia łan podnieba, pnącze ognia rozciągając się w mętną kolumnę powietrza szczelnego jak czerń tuląca trumnę, nad jaką wisi słońca wykluta maceba.   Jestem tu — w owalu światła, u brzegu kresu, niemy, choć głośny; ślepy, choć nadal widoczny; bladym palcem naznaczam szept na ustach mroczny, jak zapis dni ludzkich na krawędzi limesu.
    • tie-break
      Poczekalnia

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę. Latarnia dławi się od światła. Przynoszę moje śmieszne słowa i karmię nimi obce gniazda.   Dawne ogniska wciąż się jarzą, nie pozwalają mi wejść dalej, niż do zacisza wiatrołapu, gdzie tylko letarg czeka na mnie.   Patrzę na ślady innych cieni, które tu przecież są u siebie; słyszę ich głosy, gdy gorąco pragną się splatać z twoim śmiechem.   Zawsze rozumiem, zawsze czekam, z niewidzialnością pogodzony, bo może jeszcze, może kiedyś - ktoś szerzej jasne drzwi otworzy.   A to co moje, deszczem spływa, jak mgliste krople - z drzew bezlistnych, a to co daję - na stracenie - skrzętnie upycha noc w klepsydry.   Byłem pomyłką od początku, będę pomyłką aż do końca, zawsze zbyt późno gdzieś przychodzę,  by odbić blask cudzego ognia.    
    • tie-break
      Jest nie tylko wiatrem potrafi płakać

      Przez tie-break · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      O, tak.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...