Jacek_Suchowicz Opublikowano 2 Stycznia 2007 Autor Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Stycznia 2007 Ciasno mi się zrobiło, Obrócić się nie mogę. Oj, chyba coś przybyło I zaraz wpadnę w trwogę. Wokoło się rozglądam, Zdumienie nie zna granic. Coś mi na to wygląda, Że cztery przy mnie panie. I cóż mam biedny zrobić Jeszcze rozumiem strata. Lecz to, to może zabić: W uczuciach superata! A wybór jaki trudny, Trzeba dokonać prędko: Czy jestem zbyt okrutny? Czy serce moje pękło? Już miłość podzielona. Nie, nic się nie dzieje. To trzy córki i żona. Czy Ty się nie uśmiejesz? Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Stefan_Rewiński Opublikowano 2 Stycznia 2007 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Stycznia 2007 Superata w uczuciach jest pożyteczna, zawsze można gdzieś ulokować. Życzę w Nowym Roku superaty w portfelu też, pozdrawiam. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Eugen De Opublikowano 2 Stycznia 2007 Zgłoś Udostępnij Opublikowano 2 Stycznia 2007 Panie Jacku, to wpadanie w trwogę- "zaraz wpadnę w trwogę". To "Zdumienie nie zna granic" i to ckliwe użalanie się nad sobą "I cóż mam biedny zrobić", i to pękanie serca "Czy serce moje pękło?" - nie powinno znaleźć się w wierszu w 2007 roku, bo to "przeceniona starzyzna" czyli wyświechtane zwroty. Radzę odświeżyć słownik! Pozdrawiam. Odnośnik do komentarza Udostępnij na innych stronach Więcej opcji udostępniania...
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się