Deszcz

[Angela Begger]

Z domu do ogrodu jak najszybciej!
Piję z rynny
Podstawiam twarz
Muska mnie kropla po kropli
Naturalny tlen prosto z pomarańczy i jabłek niedojrzałych
z rozrzuconych pestek
Potem, w mokrej sukience
sponiewierana trochę
po powierzchni kałuż krok po kroku w kierunku wróbli i przemokłych kur
biegnę, skaczę oszołomiona
Zaznaję wiatrów i pól
W klatce piersiowej bije mi grad - siły natury nęcą mnie i wiodą
Nie chowam się pod drzewami, zapraszają mnie ziarna do gonitwy w pisku i mchu
Chodź - pomrukują, podejdź bliżej, jeszcze bliżej.
Włosy mam brudne i splątane
w ciężkie kołtuny i gałęzie
Deszcz nie ustaje
łapczywie łykam cale litry
wysysam z ziemi zimną wilgoć

padaj prosto w źrenice! na język i na duszę!
umyj mnie jak najczyściej!

[Viiera Victum]

czy ja wiem? No... no może być.Ale żeby zachwycający to nie....
Pozdro