...chyba jestem nikim....

[Łukasz Kwiatkowski]

Kim naprawdę jestem?
Oto jest pytanie....
Wielkim Myślicielem dzisiejszego dnia?
samotnym próżniakiem pogrążonym w łzach?
Znanym i lubianym w okolicznych wsiach?
Kochającym ojcem lub wspaniała matka?
Ironiczna pomyłka mych rodziców wpadką?
Geniuszem lecz jeszcze nie odkrytym?
Wampirem w świetle dnia obytym?
Zjawa, demonem kryjącym się w twoich snach?
Wielkim patriotą służącym ojczyźnie i Bogu?
Człowiekiem wspaniałym powszechnie kochanym?
Wielkim Szlachcicem lecz bez rodowodu?
Samotna kartka wyrzucona na wiatr?
Człowiekiem sukcesu wg maminych prawd?

Kim naprawdę jestem o to jest pytanie...
Która z odpowiedzi jest twym rozwiązaniem?
Kto z was odpowiedz zna?

....no cóż chyba jestem nikim....to odpowiedz ma.....

[Łukasz Kwiatkowski]

Oczekuje na szczere komentarze :)

[Lilianna Szymochnik]

Spojrzałem do lusterka i zobaczyłem,
że jestem w odbiciu kim?-zawsze sobą.

Pozdrawiam

[Polonia Abaddon]

Wyrzuciłabym słowo "wielkim" przed "patriotą", rytm byłby wówczas lepszy. Ale tak generalnie to oceniłabym Twój wiersz bardzo wysoko. Moje ulubione dwa wersy:

Geniuszem lecz jeszcze nie odkrytym?
Wampirem w świetle dnia obytym?

Ale na końcu zostawiłabym raczej samo "...no cóż chyba jestem nikim..." i wywaliła "to odpowiedź ma...", bo wygląda jakbyś je tam wstawił po to tylko, żeby zrymować to z "kto z was odpowiedź zna?". Zalatuje to odrobinkę Częstochową (z całym szacunkiem dla Częstochowy, którą bardzo lubię), nie uważasz?