Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Przewracam poszycie szukając jedzenia:
bukowych orzechów, potomków chrabąszczy.
Zorałem pomiędzy drzewami – zgłodniałe
warchlaki wyjadły żołędzie, pędraki.

Dzisiejsze zadanie pasiaków – jedzenie.
Deszczowe bębenki ucichły, świerszczenie
zamilkło. Slalomem mijając srebrzyste
pasemka, powracam pustymi bruzdami.

Dzieciaki zeżarły jadalne kawałki
zgłosiły ojczulka nagrodzie sytości.
Słuchając burczenia pustego brzuszyska
w najbliższej przyszłości pomyślę o sobie
Adam Sosna (2006.06.01)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ależ nie, żołedz zołędziowi nierówny...he he .ale ci powiem że za czasaów ostrej komuny. paliło się żołędzie - była to namiastka KAWY, wyobrażasz to sobie?
pozdrawiam ciepło oboje, ES

a ja pamietam jak zamiast wódki to piło się pastę do zębów Nivea, hi
też trącało, a najlepiej to się nia okna myło, albo kibelek czysciło, hi
jajć, o czym to ja, hm, sorka
z ukłonikiem i pozdrówką MN
Opublikowano

Wiersz, jak dla mnie właśnie zwierzecy i można by go pięknie wkomponować pomiędzy zdjęcia takich szczeciniastych rodzin w albumie przyrodniczym. Rzadko spotyka się takie propozycje wydawnicze, a szkoda.
pozdrawiam serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
    • ...A potem wiła się z bólu...                     Prosiła by więcej już nie...     Krzyczała, błagała... Dwóch nogi   trzymało... Kolejny sposobił się...   Ksiądz modlił się w kościele za   wiarę i ojczyznę miłą...                            I jedyne co było słychać w parku,   to jak dzwony głośno biły...                  Policja gnała na sygnale by kraj oczyszczać z przemocy , a ja.      gapiąc się w okno, myślałem, jak    miło by było powłóczyć się wśród drzew nocą...                                                                                                                          Gdy wreszcie została sama.     ogarnęła się, jak to dziewczyna...      Stringi podniosła.., włosy.       poprawiła.., i powlokła się z.       zawstydzoną miną...                                                                                                         Wieczorami, gdy chłostam wódę,   przychodzi, częstuje się...                     I płacze.., naprawdę                       nieapetycznie.., i opowiada.., ze   szczegółami..,i pyta,czy wierzę jej. Jest wtedy taka dumna.., i taka nieszczęśliwa...                                         Ja kiwam głową ze zrozumieniem, z ubolewaniem.., polewam.., mrucząc - bywa...                                                                                                                A ksiądz wciąż modli się w.     kościele za wiarę i ojczyznę                   I policja wciąż gna na sygnale, by kraj oczyszczać z przemocy...        A ja, gapiąc się na nią, myślę - jak miło by było być z nią w parku nocą...
    • @Arsis Pamiętam to drzewo z poprzedniego wcielania, nadal rośnie mimo rany w korze...
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...