do Beskid...

[Marcin Bodych]

Do gór wysokich, lasów mgłą spowitych,
Gdzie przyroda się tak cudnie rumieni.
Do półokrągłych prowadź mnie kamieni
W nurtach strumieni tak skrzętnie ukrytych.

Nad smaczne malinami łąki zielone
I napęczniałe owadzim żywotem,
Gdzieniegdzie ludzkim zakrapiane potem
I od dzikości sztucznie oddzielone.

Tam, gdzie w oddali widać Tatr iglice
Nieodróżnialne od przepotężnych chmur ,
Co życiodajny stawiają deszczu mur,
Przenieś me myśli i rozchmurz me lice!

[Ewa Rajska]

nie wiem co tu tak pusto, bo to całkiem niezły tekst:)
brakuje mi tylko informacji o adresacie: czy peel prosi każdego czytelnika o to przeniesienie, czy może Boga, Który ma nieogrniczone władze także nad myślą, czy może ukochaną, z którą sam chętnie pochodziłby po górach?
tak spokojnie, mała zaskakującao, ale całkiem nieźle:)

pozdrawiam ciepło!
ER

[Marcin Bodych]

witam!
co do adresata... lubię czasem pozostawić pewną swobodę w interpretacji:)
za komentarz dziękuję i pozdrawiam!

[Beenie M]

Widać, że napisane przez Osobę lubiącą góry. Odebrałam jako bardzo obrazowy opis. Ech góry nasze góry ...
Pozdrawiam serdecznie