Zgłoś

(ćwiczenia z Leśmianienia)   Rozćwierkało ranne mglenie chcąc świat rozsłonecznić, ciężkomyślne rozwestchnienie poszło precz, by nie cnić. Liście w borach stralaliło, rozstukało w drzewach, gdzieś ożyła jakaś miłość przychylił ktoś nieba. Zaś w konarach rozdziuplonych zasnął pohukiwacz. Jeszcze tuptuś tuląc kolce na łapkach się kiwa. Nocne marki się chowają brzaskiem rozsennieni, niebo słońcem się skowroni, a świat się nie zmieni.      

@Naram-sin To według wiary niech Ci się stanie.

ubywa już słów i zdań  do powiedzenia coraz mniej i miejsc nieznanych nam już również  nie ma nic odkrywczego przeżywa się  odkrywa mniej  rozłupany orzech  jak mózg na patelni  wiedzy rozegrany już  każdy w coraz prymitywniejszej grze  mniej do powiedzenia  więcej fałszywego uśmiechu  więcej praw do zdjęć niż samych fotografii  tragizm naszych czasów  Pełny stół stołek dla każdego  przykry jest świat  gdy brakuje słów  nowotwory to co innego  same szwagry na ulicy  i tylko odezwać się  nie ma do kogo  bo to może być już  nadużycie  styropian panie kup  i zieloną energie szczęście 

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  każdy we własne wierzy światło ufa jak gwieździe w grząskim zgiełku moją szarówkę rozpraszają surowe oczy niemych ledów      

@leo Ładnie opowiadasz, jaki  masz avatar szczęśliwy, mniam.  Lubię bajki, opowiadaj, zawsze przyjdę, posłucham, poczytam chętnie :)