Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

pieśń papierowa znad mostu pod Przasnyszem


Rekomendowane odpowiedzi

jak papier darty ręką poety
krajobraz, w którym koryto rzeki
pustkę wypełnia wartkim strumieniem
w bliskości drzewa, konarów cienie
w bród lgną z zieleni tworząc wodospad
tam resztki myśli – piana w zaroślach,
w podmuchu wiatru, w szemraniu fali –
niejasna jednak sypie iskrami

któż jest poetą niech wydrze imię
aby z tą okolicą godziwie
rozstać się, z gruntu w nurtu władanie,
znad balustrady mostu w otchłanie,
beton jak drzazga – spina dwa brzegi,
pierwej wykole dal niż wysiedzi
człowieka, w którym słowa zaszyte,
słowa co wzeszły wiersza skowytem

woda oczyszcza, koi, zaciera,
jak w piachu strofy, ziarnko uwiera
słów potok nagły, zdmuchując przestrzeń
jedyną w wierszu, po której westchnę,
wpław idę – wymiar to już nieludzki
z tekstury nieba w formę żaglówki
z żagli do kei, na tym urwisku
drę myśli resztę, klnąc po przasnysku.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Kurna jego...
Nie wiem czemu ale zobaczyłem tu "cierpienia młodego poety" ;)) widziałem jak chce coś napisac, jak sie męczy drze kartki, ma temat wie czego chce ale po prostu nie wychodzi, te resztki myśli w pianie jak strzępy kartki pod scianąnie wiem jak jest po przasnysku ale tez czasami klnę... róznie
Sakramencko dobre

Pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • – „ Zbliżali się do Niego wszyscy celnicy i grzesznicy, aby Go słuchać. Na to szemrali faryzeusze i uczeni w Piśmie: « Ten przyjmuje grzeszników i jada z nimi ». Opowiedział im wtedy następującą przypowieść: « Któż z was, gdy ma sto owiec, a zgubi jedną z nich, nie zostawia dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustyni i nie idzie za zgubioną, aż ją znajdzie? A gdy ją znajdzie, bierze z radością na ramiona i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: 'Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła'. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca, niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie potrzebują nawrócenia.” Ewangelia według św. Łukasza, rozdział 15, wersy 1-7. –   Pasterz szczęśliwy przez cytat, Gdy wzrokiem nie jego pytam. – „ Tak, tak, wierz w to koniecznie! ” Rzekł lis niesiony bezpiecznie, W kożuch owczy przebrany. – A pan znów, jak wciąż zbłąkany? – „ Lubię jak noszą na rękach,      I gdy za mą łzę wyżerka! ”   A może ten cały Jezus by się na to jednak nie nabrał? Bo to trochę jak z różnicą między przypadkowym złamaniem a wrodzoną łamliwością kości, – co innego wyciągnąć z chaszczy owieczkę, która raz czy dwa się zabłąkała, a co innego nieustannie ratować „owieczkę”, która obsesyjnie się zabłąkuje, w przebiegu „choroby zabłąkaniowej”. Zauważyliście, że Jezus nie nosił na rękach starych lisów?   Uwaga: Grafiką „Jezus niosący lisa w owczej skórze” ilustrował (pod moje dyktando) EjAj, a konkretnie program „Imagine”.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - miło że się podoba - utwór na plus - dziękuje -                                                                                             Pzdr.
    • wirują srebrne perełki gwiazd w ramionach Drogi Mlecznej a błętkitne planety zapraszają do zielonych oaz z daktylami i ananasami.... Mars. Jowisz. Saturn. czy  ten mój sen nigdy się nie skończy? alabastrowe szyje murgrabiń nęcą kuzynów Nosferatu wiem że...do tanga  trzeba dwojga? Astat. Bizmut. Wanad .więc jak Stańczyk zapowiem pointę wierszem... "Naturę i jej prawa skrywał mroczny cień  rzekł Bóg Newtonie bądź! i stał się dzień !
    • @violetta Miło, że przemówiłaś ludzkim głosem i złożyłaś naszemu ulubieńcowi życzenia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...