Światem duszy snu umysłu czasu

[Lilianna Szymochnik]

---------------------
Gdzie ciemne ostępy lasu zwierzyną oku
stał wszyty szałas obok ruczaju biegu.
W tej dziczy piękna natury głosu dzwięki
mieszkalo Anielskie dziewcze czar-czaru.
---------------------
Skąd się tu wzieła próżne leciały famy
biegły dzrzewą i wiatru echem loty szeptu.
Tu śpiewały trele ptasie słowiką nutami
igrały tęczą kolorów w barwach i zapachów.
---------------------
Ten cud tego raju zakątku wiecznym gaju
grał w harmonii siły nadprzyrodzonej.
Czar i powaby biły moc,tym promienią
słońcem z oddechem obrazu,jak malowanym.
---------------------
Stały tu wieczne dęby powaliny korzeniami
między innymi korzeniami innym podobnym.
Zmieszane z gąszczem aromatów barw zieleni
krzewów tańczącej głuszy i ciszą w uszy.
---------------------
Wszystko to było idealne cudą bajecznym
w fantazji marzeń mojego snu i jawy.
Umysł poszedł w te drogi,jak zagubiony
bym ujrzał,tam dziewcze z serca miłości.
---------------------
Płochliwe i dzikie,jak sarna z ruchu wdzięki
moją królowa ,ze snów moich najpiękniejszą.
W tej przestrzeni czasu oku przeniesionego
w zakątek objęcią bezwolnym namiętnością.
---------------------
Tam kochałem i byłem kochany,nad życie
chciałbym,tam wieki pozostać wieczności.
Nigdy się światu nie obudzić z pamięcią
może kiedyś,tam byłem w reinkarnacji.
---------------------
Metempsychozie w wędrówce z duszy czasu
w jakimś kolejn w cieleniu pochodzeniem.
Co w śnie odżwierciedla orbitą z głębiny
zapisuje jakąś tajemnice tabu i umysłu.
---------------------