Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Do M...

Krzysztof Binio
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Krzysztof Binio

Krzysztof Binio

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Jesteś tak blisko,
a jednak daleko.
Na wyciągnięcie ręki,
a nie mogę Cię dotknąć.

Przychodzisz znienacka,
odchodzisz bez słowa.
Uderzasz jak piorun,
i jak on szybko znikasz.

Zanim poznam Cię lepiej,
Ciebie już nie ma.
Tylko ślad zostaje,
a on tak długo się goi.

Bardzo pragnę tego,
aby zatrzymać Cię przy sobie.
Ale nie wiem co zrobić,
żebyś została na dłużej.

Cierpliwie czekam,
aż znowu zabłyśniesz.
Nie pozwolę Ci zgasnąć,
nie pozwolę Ci odejść.

Choć wiem,
że przyjdziesz znienacka,
odejdziesz bez słowa.
A ja znowu zapytam, dlaczego?

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Laura Alszer
      Czas zwolnić noc z obowiązku czekania

      Przez Laura Alszer · Opublikowano

      @m1234 Rozumiem. Też czasami mam problem z tytułem

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • Łukasz Jasiński
      Sztuka królewskiej retoryki

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @Domysły Monika   I o to właśnie chodzi: jestem dla was bardzo niewygodny, a wy chcecie, abym pisał tak - jak wy chcecie - jako hierarchiczny kolektyw pragniecie mnie wysłać na front ideologiczny - jako personalistyczną jednostkę transcendentalną, de facto: mięso - armatnie, natomiast: sami - wolicie wygodne stanowiska, żarcie przed telewizorem i plotki w internecie, otóż to: Różowy Salon i Czarny Salon - ludzie pierwotni pod maską intelektualistów nowatorskiej elity pod zarządem bankierów, dewoloperów i pracodawców - czerwone buraki...   Łukasz Jasiński 
    • Florian Konrad
      Rozstrzeliborze

      Przez Florian Konrad · Opublikowano

      to wyłącznie nasza, intymna kraina, gdzie jesteśmy przenikani całymi salwami światła, lecą przez nas na przestrzał promienie zakończone kropelką i serduszkiem, gdzie swojskość aż wylewa się poza granice przyzwoitości, a romantyzm ścina chmury lotem koszącym. wejdź tu głębiej, proszę. bo każda miejscowość bez ciebie jest jak słoik pełen (sic!) próżni, w dodatku stojący na półce w nigdy niezbudowanym domu na resorach, chałupie miotanej wiecznymi konwulsjami. chwile bez ciebie – to pogrom rekreacyjny, dachowanie DiMorą Natalią, autem, co istnieje jedynie na renderach, a inni, nawet mili ludzie – cynicy witający kwiatami czołgi okupanta albo półgłupi stryjaszkowie opowiadający jedynie puenty kiszkowatych dowcipasów ("...a wtedy Kopernik mówi białogłowie: '- jeśli nie możesz tego – połknij astrolabium!'"). chodź bliżej. naprawiać rozstrojności, zostawiać świetliste tagi na murach, moim podniebieniu, na ekranach akustycznych. niech każda nasza rzecz będzie markowa, wyprodukowana w konsorcjum CDN.
    • Florian Konrad
      Ulęgle

      Przez Florian Konrad · Opublikowano

      @Laura Alszer Dziękuję. @beta_b Mi zmieniło -in plus.
    • Łukasz Jasiński
      μεταξερπια

      Przez Łukasz Jasiński · Opublikowano

      @Domysły Monika   Do kosza, podobnie jak twórczość Józefa Czechowicza i Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego.   Mam 44 Spalinowe bomby    TKM przeczytaj na głos JADŁEŚ ROSÓŁ Z KUR WIELU    I co? Jestem nowoczesny, awangardowy i kosmologiczny i co? Gdzie są wydawnictwa? Niech pani da spokój z wtórnymi analfabetami.   Łukasz Jasiński 

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...