****

[Ena Ane]

Codzienność,
ma na imię ta pani.
Trochę stara,
trochę szara,
beznamiętna,
bez dotyku.
W szarym płaszczu
z zatartych wspomnień.
Widzę ją co dzień.
Przemyka
nie patrzy,
nie słucha
i nie błądzi.
Dokładnie wie,
gdzie iść.
Zawsze za mocno wtrąca się w życie.

[Jaro Sław]

Ciekawe, dałbym inny tytuł, bo ten jest nieco oklepany i kojarzy się z jakimś "achem" nad kolejna lokalną Beatrycze......


nie wiem czy jest potrzeba "ta pani" ale nie mam zdania...

Generalnie jest ciekawy pomysł, i zamysł wykonany, zamknięty w formie....

Jeszcz "zatartych wspomnień", rozumiem ale o zatartych juz było wiele razy dla dobra całości może trzymając się tego płaszcza - załatanych?


generalnie dobrze wróży takie spojrzenie...

[Ena Ane]

Faktycznie, za płaski i banalny, jednak troche jak codzienność. Zdecydowanie tytuł powinien być inny. Dziękuję za trafne uwagi i zainteresowanie. Nie pozostaje nic innego, jak tylko się poprawić :-)