Miasto śmierci
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Wakss 84
Dried rose lying between the bricks,
Black leaves can only see the dark,
Maybe sometimes rays of the sun,
Like chains of fire born in hell.
The rose wants it all, and even more,
From air, from blue eyes of the sky,
But it has no light of its own,
Nothing special, nothing bright.
I have nothing that I could give her,
But I want to give my skin and blood,
I want to give her my time — even years,
Even if it’s worth less than nothing.0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnio dodane
-
-
Ostatnie komentarze
-
Przez tie-break · Opublikowano
Podobno istnieje coś takiego (w psychologii) jak zniekształcenia poznawcze, które polegają na wybiórczym działaniu ludzkiego mózgu. Ze wszystkiego,co się człowiekowi przytrafia, wybiera on, zapamiętuje i rejestruje tylko to, co pasuje do wcześniejszych doświadczeń i przekonań, żeby uniknąć sprzeczności między tym, co się wydarza a wytworzonymi już schematami myślowymi. Mam nadzieję, że w skrócie wyjaśniłam, o co tu chodzi. A piszę o tym dlatego, że czytając ten wiersz odniosłam wrażenie, że peel bardzo mocno idzie w te zniekształcenia. Nie sposób bowiem mieć aż tyle pecha na raz, na pewno można jednak koncentrować się tylko na negatywnych stronach życia, aby samego siebie utwierdzić w przekonaniu, że "jestem do niczego, ludzie się na mnie uwzięli, świat jest podły, nic dobrego mnie nie może spotkać...." A skutkuje to w najlepszym wypadku fobią społeczną:Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
W najgorszym zaś paranoją: Nie zgadzam się zatem ze stwierdzeniem: A właśnie, że dzieje się to w głowie peela. Zniekształcenia poznawcze bardzo często odbierają nam poczucie kontroli nad własnym życiem. I nie chodzi tu o wrednego szefa, awanturującego się klienta, tylko o świadomość, że to ja decyduję o tym, jak moje życie ma wyglądać. To zupełnie coś innego, niż rola ofiary, na którą wszyscy i wszystko się uwzięli. -
Przez Annna2 · Opublikowano
@tie-break Avalanche jest melancholijnym songiem, tak jak Cohen. Kilka lat spędził w klasztorze, chciał uciec od świata. Ale świat go dopadł, wrócił, gdyż został okradziony( i to paradoks, dla nas dobrze że wrócił, bo pewnie nic więcej by nie zaśpiewał). Dokąd zmierzmy, kim jesteśmy. Czy dobrą drogę wybieramy. A człowiek na Ziemi jest tylko na chwilę i zawsze pielgrzymem obrastającym w rzeczy. A po co, przecież w ostatnią podróż nic nie zabierzemy. Ból nie jest komfortem, cierpienie fizyczne nie uszlachetnia, ale zgadzam się- w rozpaczy powstają najpiękniejsze wiersze. -
Przez KOBIETA · Opublikowano
@Gosława „ mówią że brat bywa lustrzanym odbiciem matki” Ciekawy opis mechanizmu przeniesienia uczuć …z osoby matki ..na brata…:) oni niestety nie dojrzewają…nigdy;))) ( odwieczni chłopcy = odwieczny Wróg;)) Pozdrawiam :) -
Przez Simon Tracy · Opublikowano
@Berenika97 Dziękuję że czytasz te balladę mimo że jest to utwór zupełnie odmienny od moich wierszy -
Przez KOBIETA · Opublikowano
@Leszczym Podoba mi się:) nawet bardzo, bardzo! Ale…;) Mężczyźni łkają…hmmm…czy bezduszne istoty potrafią łkać ? Otóż nie! ;) spór płci nie ma sensu, nawet nie ma znaczenia! Niczym rzucanie kamieniami w przepaść. Szczerość ma swoją cenę…niestety. Pozostaje..zapatrzeć się w dal i wierzyć w lepsze słońceZaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Pozdrawiam :)
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się