tak właściwie ciebie nie wiem.

[taka marysia]

wieżowce roztrzęsione październikiem
słaniają się na nogach z cementu
(w eterze niusy. brawo - docierasz do sedna materii)
przyznaję rację i wychodzę
z insomnią wokół źrenic

slalom na pełnej prędkości
empty souls. city lights
eklektyczne dziwki w baletkach
i wszyscy diabli
nikt nie widział
nikt nie słyszał

***

plac przesiąkniety potem policjantów do cna.
dwa hausty halogenowego powietrza
echo Twojej nieobecności pod szesnastką

lewitowaliśmy nad pomnikiem czterech skoczni
grawelowaliśmy nasze wspomnienia w poz-bruku

***

przeżarta siarką na wylot
wytykam niebiosom nihilizm
a sobie szósty.
Ecce homo - ponoć już dwa tysiące lat
trzystu proroków bez twarzy i żadnej zmiany.
powąchaj mnie.

[taka marysia]

byłabym wdzięczna za wszelkie sugestie :)